Opinie: Surinaams ei van Columbus – Parbode Sneak Peek
De prijs van eieren rijst al maanden de pan uit en de regering wil dat de consument niet meer dan SRD1,40 betaalt per ei. Er zou immers geen sprake zijn van schaarste, maar van smokkel naar Frans-Guyana en prijsopdrijving.
Tekst Christa Sluisdom
Naar verluidt heeft het ministerie van LVV in de eerste helft van het jaar 350.000 legkippen ingezet om de prijs te drukken. Dat heeft niet mogen baten. De Fransen bleken steeds meer Surinaamse eieren te eten, waardoor ons ei een schaars en duur goed werd. Ook stellen de leveranciers dat de grondstof kippenvoer veel prijziger is geworden.
Dus kostte een kippenei soms wel twee hele SRD’s. Dan denk ik: who cares? Alle prijzen gaan omhoog. Het lijkt wel een afleidingsmanoeuvre. Terwijl we ons allemaal blindstaren op het kippenei tot we er een stijve nek van krijgen, kruipen de prijzen van andere eerste levensbehoeften stiekem en gestaag omhoog. Of er gebeurt iets veel ergers, ergens anders.
Het verwondert mij niets dat eieren ‘schaars’ zijn. Is het voor een gemiddeld gezin wel betaalbaar om dagelijks verse vis, vlees of kip op tafel te zetten? Nee? Nou, dan gaan die vaker aan de eieren. En waar moeten de kippen van de ‘kleine thuiskwekers’, hun eieren leggen? In het water misschien? Het heeft maandenlang bijna vijf keer per week gestortregend. Schaarste maakt het product gewoon duurder. Als de overheid vindt dat we betaalbare eieren verdienen, moet ze een staatskippenkwekerij opzetten. De bevolking stimuleren om zelf enkele legkippen te kweken, is een aanrader.
De pluimveesector kreeg begin augustus twee weken de tijd om de prijs van eieren te stabiliseren. Het alternatief van de regering bij een blijvende te hoge eierenprijs was het Surinaamse ei van Columbus: zij zou zelf eieren gaan importeren. Alsof wij onze resterende vreemde valuta niet nodig hebben voor zaken die wij hier niet kunnen produceren.
Het hele artikel is te lezen in de oktobereditie van Parbode.