Het is coronatijd met COVID-19, een zeer besmettelijk virus dat in het ene land meer slachtoffers eist dan het andere land. Ieder land pakt de problemen op zijn eigen manier aan. Tot op moment van schrijven hebben we de zaken in ons land nog redelijk onder controle, dankzij een hardwerkend team en een aantal strikte regels. Wat zijn die regels ook alweer?
Tekst Anne Huits
We zetten ze nog een keer op een rijtje. Blijf thuis en houd uw handen ook thuis. Was uw handen regelmatig en grondig, twintig seconden lang. Beperk samenscholingen tot maximaal tien personen. Zorg dat u om acht uur in de avond binnen bent. Houd uw medemens op een afstand van twee meter. Het zijn duidelijke regels zou men op het eerste gezicht kunnen denken. Toch zien we dat mensen het moeilijk hebben met al die regels. In het bijzonder die laatste ‘afstandsregel’ vormt een uitdaging. Immers, hoe lang is twee meter eigenlijk. Twee meter is de lengte van een fiets. Twee meter is drie flinke stappen. Twee meter is in ieder geval niet ‘petpet’.
Maar sporters wandelen of rennen in groepjes over de trimbaan. Hetzelfde gedrag zien we bij bezoekers van onze dierentuin. Jongens spelen een spelletje voetbal op een bloot perceel. Hosselaars zitten gezellig achter hun kraampjes te discussiëren over de politieke situatie in het land. Nergens een handhaver te bespeuren. Te veel klanten schuifelen tegelijk door de te smalle gangen van een supermarkt. Meer dan honderdvijftig bezoekers wonen een afscheidsceremonie bij ter ere van een gewaardeerde hoogwaardigheidsbekleder en drommen samen tijdens de daaropvolgende teraardebestelling.
Lees het hele artikel in het juninummer van Parbode
Nu populair
