In de Meervaart, theater in Amsterdam, zit de zaal vol. Allemaal nette mensen, veelal van Surinaamse oorsprong. Aan de orde is het toneelstuk ‘Gliphoeve’ met zang en dans. In de jaren 70 woonde ik zelf in de Bijlmer, in de K-buurt. Gliphoeve was in de G-buurt iets verder weg. Voor het verhaal over Gliphoeve maakte het niet uit of je ver weg of dichtbij woonde. Voor de dreiging van naar beneden suizende vuilniszakken wel.
Tekst Anne Huits
Het verhaal ontvouwt zich vanaf midden jaren 70. Moeder, zoon en dochter vertrekken naar Nederland en laten een onafhankelijk Suriname voor de achterblijvers. Vader blijft ook achter om ‘op oma te letten’. Maar niet getreurd, hij zal later zeker komen. Moeder, van huis uit leerkracht, komt als milieuhygiënisch medewerkster terecht in de schoonmaakbranche. Dochter studeert, raakt politiek bewust en geactiveerd. Zoonlief doorloopt een moeizaam schooltraject om uiteindelijk, u raadt het al, terecht te komen in de verkoop van geestverruimende middelen. Zoon en dochter kraken eenmaal geassimileerd een flat in Gliphoeve, in die tijd een alom toegepaste praktijk.
Lees verder in het meinummer van Parbode, nu in de winkel (in Suriname)
Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?
Klik op www.parbode.com/abonneren
Nu populair
