Opmerkelijke Surinamer: Romana de Meneges vertelt haar verhaal met de saxofoon – Parbode Sneak Peek
Ze is jong, maar heeft een sound uit duizenden. De veelbelovende Nederlands-Surinaamse saxofonist Romana de Meneges (21) noemt haar stijl Smooth Jazz. “Wanneer ik speel vertel ik mijn verhaal. Het mooie aan de saxofoon is dat er geen woorden nodig zijn, ik vertel alles door middel van melodie en gevoel. Het mooiste compliment dat ik kan krijgen is wanneer mensen me zeggen dat ze het voelen wat ik speel, dat ze vinden dat ik kan zingen door mijn sax. Ik word er heel gelukkig van als ik mensen met mijn muziek kan raken en laten genieten.” Tijdens haar optredens loopt ze door de zaal om zo persoonlijk voor de mensen te spelen. Ze heeft weleens meegemaakt dat een mevrouw emotioneel werd, omdat het haar zo erg aangreep. “Er kwam ook een keer een dame naar me toe, en ze vertelde me dat ze is begonnen met saxofoon spelen nadat ze geïnspireerd was geraakt door mijn muziek. Dat doet me erg goed.”
“Toen ik rond mijn veertiende op de middelbare school echt moest gaan nadenken wat ik wilde studeren, kwam ik er achter dat ik eigenlijk niks anders wilde dan muziek maken. Niemand zag dat eigenlijk aankomen, omdat ik best wel verlegen en rustig ben en niet van drukke plekken houd.” Voordat de saxofoon in haar leven kwam, speelde ze dwarsfluit, piano en een beetje drums.
Een vurige wens is om Suriname te vertegenwoordigen in wat ze doet. “Ik wil graag dat Suriname mij beter leert kennen. Op dit moment kennen de mensen op Curaçao mij goed door mijn tour die ik daar in april en mei 2017 heb gedaan, maar mijn eigen roots kennen mij nog niet.” Ze was in 2014 in Suriname en deed mee aan een jamsessie in hotel Krasnapolksy. Wat haar toen al opviel is dat er veel talent in Suriname rondloopt. “Ik vind wel dat er echt iets geregeld moet worden voor de rechten van artiesten en producers. Net zoals Buma/Stemra in Nederland, die opkomt voor de rechten van nummers die worden uitgebracht.”
In de stijl van Romana hoor je haar roots. “Ik houd van kaseko en kawina, vooral van de liederen van Lieve Hugo en Max Nijman. Tijdens mijn optredens breng ik bestaande nummers in een kaseko-jasje. Zelf heb ik een erg brede stijl. Ik ben qua afkomst een mix van van alles. Dat hoor je terug in mijn muziek.”
Lees het hele artikel in het februarinummer van Parbode