Opmerkelijke Surinamer: Toekijan Soekardi: ‘Ik kon daar niet blijven, ik houd van Mariënburg’ – Parbode Sneak Peek

Met een moderne fiets in zijn handen staat de vermaarde Mariënburgkenner, Toekijan Soekardi, voor de plaats waar vroeger de suikerfabriek van Mariënburg stond te wachten. Bij zich heeft hij een boekje volgeplakt met foto’s en tekeningen. Het windje dat door Mariënburg blaast, lijkt haast de bladzijden uit het boekje te scheuren, zo verweerd en oud oogt het.

Door Julia Bartelink

De 85-jarige Soekardi is geboren en getogen op deze voormalige plantage. Hij is van mening dat Mariënburg vroeger mooier was dan nu. “Er staan natuurlijk mooiere huizen nu, maar het leven was vroeger beter. Alles was dichtbij. De winkel en het hospitaal zaten dichtbij de fabriek. Wanneer de arbeiders zes dagen hadden gewerkt en hun salaris kregen, konden ze dat meteen uitgeven bij de winkel.” Inmiddels zijn er vijf supermarkten in Mariënburg. “Vroeger hoefde je dingen niet in een verpakking te kopen. Ik kocht een kwart brood met boter en een halve liter melk. Tegenwoordig moet je alles in grote verpakkingen kopen. Heb je het geld niet, dan kan je het niet kopen.” Vier jaar nadat Soekardi na een loopbaan van veertig jaar bij de fabriek met pensioen ging, sloot de fabriek. Met hartzeer moest Soekardi aanschouwen hoe de fabriek werd afgebroken. Stilzitten doet de Mariënburger in hart en nieren niet. Sinds een jaar of vijftien werkt hij als gids. Een mooie bijverdienste naast zijn aov, waarvan hij niet makkelijk kan rondkomen. In 2013 kreeg hij er nog een schnabbel bij. Samen met Anne Blondé schreef hij het boek Plantage Mariënburg, van koffiebes tot rum. Het boek is inmiddels niet meer verkrijgbaar, maar dat maakt Soekardi niet minder trots. “Ik vind het geweldig dat ik alles wat ik hier op Mariënburg heb meegemaakt, van mijn geboorte tot mijn pensioen, heb kunnen vereeuwigen in een boek. Daar ben ik trots op.”

Lees het hele artikel in het februarinummer van Parbode

0

Gedeeld