In de juli-editie van Parbode gingen we langs bij natuurgenezer Pake. Het grote aantal wegrottende diabetesvoeten, vol etter en vuil bloed, vormden tijdens dit bezoek een zorgwekkend beeld. In dit tweede deel van de serie een kritische noot van medisch pedicure Joan Codrington. Volgens Codrington is een bezoek aan een natuurgenezer geen adequate oplossing voor de ernstige gevolgen van diabetes mellitus ofwel suikerziekte
Gezien het grote aantal mensen dat zich dagelijks bij Pake aanmeldt, is het duidelijk dat natuurgenezing een geaccepteerd alternatief is in de zoektocht naar gezondheid. Bij zijn woning aan de Indira Gandhiweg, dicht bij Zanderij, ontvangt Pake na twee uur ’s middags – zijn middagdienst – de rest van zijn patiënten.
Het is vrij laat in de middag als we komen aanrijden. Onder de drie pinahutten zitten drie patiënten en hun familieleden te wachten. Een van de patiënten blijkt rugklachten te hebben, terwijl de andere komt om de wond aan haar voet te laten verzorgen. Op de grond, voor de hut, ligt een oude krant met daarop bloedklontjes en vervuilde watten. “Het is goed dat jullie erover schrijven, mensen moeten meer weten over deze ziektes en ook dat er hulp is”, begint Pake, terwijl hij de kleine kalebas verwijdert die vastgezogen zit aan de huid van de man. Volgens Pake krijgt hij veel mensen met diabeteswonden, omdat ze overtuigd zijn van het effect van de hulp. “Heel vaak zou anders hun voet of een teen geamputeerd moeten worden. Ik kan mijn best doen door de gave die ik heb, maar zeg mijn patiënten ook dat ze geduld moeten hebben”, onderstreept hij. Hij legt uit dat mensen een totaal andere levensstijl hebben dan vroeger. Pake: “Ze bewegen minder, drinken geen bita voor het reinigen van hun lichaam, en ze drinken en eten te veel.”
Verder lezen? Koop dan nu de Parbode. Nog tot eind deze maand in de winkel en daarna verkrijgbaar via de redactie.
Nu populair
