Zelfmoorden
U vraagt zich in het januarinummer van Parbode af hoe het staat met zelfmoord in Nickerie. Ons bedanken om te worden geinterviewd legt u uit als een teken dat de cijfers misschien wel veel hoger zijn dan we zeggen. U snapt niet waarom we proberen de sensationele publiciteit (zoals uw eigen tekst: ‘Nickerie in de top 3 van de wereld’) terug te dwingen.
Het is uw verslaggever wel degelijk uitgelegd: in Nickerie volgen we het beleid dat de World Health Organization op het gebied van publiciteit over suïcide voorstaat: zo weinig mogelijk, niet sensationeel, niet op de voorpagina, geen details en namen, niets over de methode, nadruk op mogelijke hulp. Dat beleid is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek dat aantoonde dat er een zekere besmettelijkheid zit in sensationele publiciteit. Er is ook wel degelijk overleg met de media geweest en er groeit begrip voor die lijn: zie het uitstekende beleid op dit punt van De Ware Tijd bijvoorbeeld.
Een andere onderdeel van ons beleid betreft de cijfers. Jaarlijks, in januari publiceren we de cijfers over suïcide en suïcidepogingen. Tussentijds doen we geen mededelingen. De cijfers over 2007 zijn intussen bekend: 13 doden en 64 pogingen. Het aantal pogingen ligt naar verhouding ruim beneden het gemiddelde in de wereld. Het aantal doden ligt naar verhouding nog steeds veel te hoog, maar er is een dalende lijn. De cijfers over Nickerie (een district) mogen wetenschappelijk gesproken niet worden vergeleken met gemiddelden van landen. Het is dan ook onzin om te zeggen: ‘Nickerie behoort tot de top-drie’. Wij zijn overigens benieuwd wie u in de top twee zet! Er zijn vele districten in andere landen met ongeveer vergelijkbare cijfers. Niettemin: we kampen nog steeds met ernstige problemen in Nickerie. Zelfmoordzaken worden dus door ons bepaald niet doodgezwegen, we voeren een zorgvuldig beleid om het probleem terug te dringen.
Uit ons eigen onderzoek komt naar voren dat verreweg de meeste suïcides onverwacht en impulsief plaatsvinden. Ook onderzoek onder nabestaanden laat zien dat men vaak volkomen is verrast door de suïcide. Onderzoek onder pogers laat zien dat er vele factoren aan de basis van een poging liggen. Zwijgzaamheid (u haalt er terecht een voorbeeld van aan) en miscommunicatie zijn twee van de redenen. Mensen aarzelen om hun gevoelens te uiten. Er is een sterke sociale angst: “wat zal de familie en wat zullen de buren wel niet denken?” Daarom houden mensen hun gevoelens achter. Zo zijn er vele oorzaken aan te geven. Elke goede aanpak zal dus op vele terreinen moeten liggen, en wie denkt dat snelle successen zijn te behalen snapt niets van de Nickeriaanse cultuur.
Ons beleid richt zich op de opbouw van een netwerk van counselors. In 2006 was de eerste groep van 15 mensen klaar met opleiding, de tweede groep van 25 mensen begint in februari aan haar opleiding tot psychosociaal hulpverlener. Het is dus ook niet terecht om te spreken van een gebrek aan lokale ‘vertrouwenspersonen’. Ze zijn er al en er komen meer. Naast het bouwen aan hulpverlening bouwt de WIN groep samen met vele andere organisaties aan preventie.Variërend van de aanpak van pesticiden tot een spijbelaarproject dat kinderen die het risico lopen te ontsporen direct identificeert en gaat begeleiden. U bent van harte welkom om deze projecten te bekijken en te beschrijven.
Stichting Welzijns
Instituut Nickerie (WIN)
A. Elias, voorzitter
Nu populair
