Parbode Magazine Sneak Peek: Democratie in Latijns-Amerika

Het hapert met de democratie in Latijns-Amerika. Presidenten roepen de noodtoestand uit, doen een beroep op obscure artikelen uit de grondwet, zetten onwelgevallige media en tegenstanders buiten spel of roepen referenda uit om eindeloos herkiesbaar te zijn. Burgers sturen hun presidenten naar huis.

Tot voor kort werd het continent nog geprezen wegens de ongekend lange periode van democratische stabiliteit. Instituties die zijn ontstaan in de overgangsperiode van het autoritarisme in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw, houden vast aan hun taak om de democratie te beschermen. Zelfs de afzettingsprocedure van president Dilma Roussseff in Brazilië kan worden gezien als onderdeel van een systeem van checks and balances dat burgers beschermt tegen machtsmisbruik van gekozen autoriteiten. Al valt er in dit geval ruim af te dingen op de ‘democratische’ intenties van de parlementsleden die voor de afzettingsprocedure stemden.

Sinds de terugkeer naar de democratie na de zwarte jaren van de militaire dictaturen, is er niet zo’n lange periode van politieke stabiliteit geweest. Er zijn geen staatsgrepen geweest, militairen zijn in de kazernes gebleven en burgers stemden in eerlijk verlopen verkiezingen keer op keer op dezelfde partijen of individuen. Tot zover de zonnige kant.

Want tegelijk is die democratie altijd fragiel gebleven en ontbeert het diepgang. Grote groepen worden buiten de politieke besluitvorming gehouden, er is inkomensongelijkheid, politieke partijen zijn gereduceerd tot ad-hoc electorale machines, en dan is er nog de georganiseerde misdaad met haar banden met politici en corruptie.

Wat is er aan de hand en hoe ernstig is het? Lees het in Parbode.

0

Gedeeld