Met de verkiezingen voor de deur, beleeft de politieke prostitutie hoogtijdagen. Zoals een motjo van de ene naar de andere man hobbelt om er zelf beter van te worden, zo verruilen opportunisten de ene partij voor de andere.
Het is geen ongebruikelijk verschijnsel dat politici en partijleden overstappen naar een andere partij. Dat gebeurt overal in de wereld, in de meeste gevallen omdat men zich niet meer kan terugvinden in de visie of het gevoerde beleid van de oude partij. Maar de massale uittocht die al tijden aan de gang is bij Surinaamse partijen, gaat ieder voorstellingsvermogen te boven. De overstappen zijn zelden ingegeven door politieke ideologieën; eigen belang en gewin geven vaak de doorslag. Zo dreigde de VHP enkele jaren geleden een kopstuk kwijt te raken aan de NDP, omdat de partij weigerde nog langer haar huishuur te betalen. Die beslissing werd teruggedraaid toen bleek dat de NDP dat wel wilde doen, in ruil voor de overstap van De Olifant naar Ocer.
Tegenwoordig weet vrijwel dagelijks wel een partij te melden dat ze ‘een grote vis’ of een ‘talentvolle jongere’ hebben afgesnoept van de ander. Ook als het bewuste lid bij het grote publiek nagenoeg onbekend is, wordt deze met veel tromgeroffel binnengehaald. Hilarisch was, tenminste voor de buitenstaander, de overstap eind oktober van Regillio Dors van de NDP naar Pertjajah Luhur. Dors verliet de NDP ‘verbitterd’ omdat jongeren binnen die partij geen stem zouden hebben. Gelukkig was daar Paul Somohardjo om hem op vaderlijke wijze te omarmen. Ruim twee weken later verdween Dors achter de tralies omdat hij iemand een tas met een halve kilo marihuana had meegegeven. Bouterse zal ongetwijfeld schuddebuikend van het lachen een paar flessen champagne hebben opengetrokken en leeggedronken.
Vooral tussen de NDP en VHP vliegen de leden over en weer. Maar voor de NDP zijn er nog meer kapers op de kust: nota bene coalitiegenoot ABOP trekt onder aanvoering van Ronnie Brunswijk hartgrondig in de districten aan aanhangers van paars, gebruikmakend van hun teleurstelling in Bouterse en ongetwijfeld zwaaiend met bankbiljetten. Stem op Brunswijk en alles zal beter worden. Dat de ABOP de meest visieloze partij van het land is, doet voor de overlopers kennelijk niet ter zake.
Want een andere vorm van politieke prostitutie is exclusief voorbehouden aan Brunswijk: het strooien en uitdelen van aanzienlijke sommen geld tijdens partijbijeenkomsten. Het zal wel een zwaktebod zijn, omdat ook hij beseft dat hij de kiezers niet met heldere ideeën en een klinkklare toekomstvisie over de streep kan trekken om op hem te stemmen. Simpelweg omdat hij die niet heeft.
Het is echter een kwalijke zaak waartegen opgetreden zou moeten worden, want het lijkt erg sterk op stemmen kopen. Daar kom je in veel andere landen als politicus niet mee weg. Nog erger is dat Brunswijk vooral geld geeft aan vrouwen, vaak meisjes nog, die pas geld krijgen als zij hun telefoonnummer aan hem geven. Dat ruikt toch wel heel sterk naar het aanzetten tot prostitutie. Het niveau van onze politici begint een dieper dieptepunt te bereiken dan iedereen voor mogelijk hield.
Nu populair
