Politieke benoemingen, spookabtenaren en vage adviseurschappen: als het om de overheid gaat, zijn we daar allang aan gewend. Ondertussen is het ambtenarenapparaat verworden tot een log gezwel dat de staatsbegroting tot op het bot aantast. Vicepresident Robert Ameerali heeft, na een aarzelend begin, beloofd het mes in het overheidsapparaat te zetten. Daar maakt hij geen politieke vrienden mee
Ameerali sprak zichzelf de afgelopen maanden tegen. Eerst gaf hij tijdens een persconferentie ruiterlijk toe dat het eigenlijk niet goed te praten valt dat politici en topambtenaren meerdere (betaalde) functies hebben, maar tegelijkertijd zei hij iets in de trant van ‘ach ja, het hoort bij de politieke cultuur’. Dus hij kon daar niet zoveel aan veranderen. Enkele weken later nam hij opeens een ferm standpunt in: het perso-neelsbeleid gaat op de schop, ontheffingen tekenen om mensen in dienst te nemen, zal hij voortaan weigeren. Een moedige stap, die hij echter wel aan zijn stand verplicht was te nemen. Als voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken (KKF) had Ameerali regelmatig kritiek op het de heersende ‘politieke cultuur’. Vooralsnog is er de laatste maanden weinig veranderd en wordt er politiek benoemd alsof het een lieve lust is. Van een ambassadeur hier, tot heel veel (beleids)adviseurs daar. Pertjajah Luhur-voorzitter blijkt opeens verstand van Landbouw, Veeteelt en Visserij te hebben, getuige het feit dat hij op dit ministerie een mooi maandslarais krijgt om adviezen te geven.
Ronnie Brunswijk (ABOP/A-Combinatie) heeft zelfs verschillende betaalde andere overheidsbaantjes, Het vermoeden bestaat dat zijn inbreng net zoveel oplevert als zijn bijdrage in het voetbalteam van Inter Moengotapoe, dat onlangs mede dankzij zijn inzet glansrijk ten onder ging. De lijst van politieke benoemingen is lang, heel lang. Maar ook van de niet-politieke. Alice Amafo gaf bij haar aantreden op het ministerie van Sociale zaken en Volkshuisvesting een fraai staaltje van racisme zien: de Javaanse koffiejuffrouw moest plaatsmaken voor een Marron-dame.
Ameerali gaat het zwaar krijgen om onzinbenoemingen tegen te houden, getuige ook de reactie van Ronnie Tamsiran (PL), die glashard stelt dat politieke aanstellingen nu eenmaal moeten om loyalisten te belonen. Dergelijke opvattingen, ingegeven omdat het nu eenmaal de politieke cultuur is, zullen Ameerali in de strijd tegen zakkenvullers waarschijnlijk tot verliezer maken.
Nu populair
