Project kinderkistjes ’s Lands Hospitaal – Parbode Sneak Peek

Het verlies van een kindje gaat gepaard met intens verdriet. In het ‘s Lands Hospitaal heeft stichting De Zonnebloemen in samenwerking met het mortuarium vorig jaar extra rouwbegeleidingen gegeven aan ouders die hun kind verliezen. Het gaat om personen die of de financiële middelen niet hebben, of om een of andere reden de uitvaart niet kunnen verzorgen zoals ze graag zouden willen.

Een persoon die niet begraven kan worden door zijn of haar nabestaanden, kan onder bijzondere omstandigheden door de Staat begraven worden. Bij de zogenaamde lantiberi zijn de voorzieningen minimaal en is er minimale mogelijkheid voor een persoonlijk afscheid. De voorzitter van de stichting De Zonnebloemen, Hellen Wesenhagen-Doerga, zet zich in voor een waardig afscheid van kinderen die zijn overleden, en begeleidt de ouders waar nodig.

In samenwerking met verfproducent Varossieau Suriname NV is de stichting in 2018 een miniproject gestart om onder andere de grafkisten voor overleden kinderen naar wens te schilderen. Wesenhagen-Doerga: “De eerste opvang vindt al in het ziekenhuis plaats. Vervolgens worden de ouders bij het verloop van het rouwproces ondersteund. Het is van enorm belang om erover te praten. De uitvaart is een belangrijk onderdeel van het rouwproces. Een uitvaart personaliseren is net zo belangrijk als goed afscheid nemen van je dierbare. Personaliseren kan doorgaans door de uitvaart aan te kleden zoals de overledene dat wenste of aan de hand van de wensen van de nabestaanden. Bij babyuitvaarten is het tweede het geval, de ouders geven de wensen aan. Deze gepersonaliseerde uitvaartwensen kunnen zeer divers zijn, bijvoorbeeld de kleur van het kistje, hoe wordt het kind ingelegd – gewoon op het ruggetje of op zijn zij in een slaaphouding -, vaak gaat er een speen, knuffel of papflesje bij. Vaak is de culturele en religieuze traditie dominant en schrijft deze voor welke rituele en gebruiken passen en welke niet. Maar in de praktijk zie je nu steeds dat ouders ervoor kiezen om hun kind te begraven zoals zij dat zelf willen.”

“Deze gepersonaliseerde manier van babyuitvaarten juich ik als hulpverlener toe”, merkt psycholoog Karan Gokoel op. “Het stelt ouders in staat om in deze machteloze situatie ruimte te bieden om het verlies te aanvaarden en aan te kleden zoals zij dat wensen. Hierbij ontstaat het gevoel: ik kan nog iets doen voor mijn (overleden) kind, hoe minimaal en ongewenst het ook is, het geeft voldoening. Dit helpt ouders verder in het verwerkingsproces. Verwerken is verbinden en niet vergeten. Hoe gepersonaliseerder het afscheid, hoe beter de verwerking.”

Lees het hele artikel in het februarinummer van Parbode

0

Gedeeld