Re-play even ’thuis’
Ze bestaan al meer dan vijftien jaar en zijn nog even populair als in het begin: Re-Play. Deze band van Nederlandse jongens met Surinaamse roots weet niet van ophouden. Even waren Alwin Burke, Sam de Wit, Henk Waarde en Mario Raadwijk in Suriname; reden voor Parbode om ze op te zoeken.
Hoe sterk is jullie band met Suriname?
Mario: “Vooral Henk en Alwin hebben een heel sterke band. Ik ben zelf, als enige van de bandleden, in Nederland geboren. Vijf jaar geleden, toen we ons eerste concert hier deden, ben ik voor het laatst hier geweest. Ik heb hier wel veel familie wonen, die ik deze reis nog een keer hoop te zien.”
Alwin: “Mijn band met Suriname is nog steeds oersterk. Ik was negen jaar toen ik naar Nederland ging. Dat is een leeftijd waarop je dingen als een spons opzuigt. Ik heb dus tot die tijd de Surinaamse cultuur kunnen absorberen. Het is me altijd bijgebleven. Iedere keer als ik op vakantie ben in Suriname, zeggen alle vezels in mijn lichaam ‘je bent thuis’.”
Wat vinden jullie het mooiste of beste aan Suriname?
Mario: “Er zijn hier zoveel verschillende soorten mensen, in alle soorten en maten. Die verscheidenheid is echt leuk.”
Alwin: “De cultuur. Je hebt hier een enorme tolerantie. Daar word ik soms een beetje moe van in Europa. Dan is het Moslims dit, Christenen dat, en Joden zo. In Suriname heb je al die culturen en godsdiensten naast elkaar. Je ziet een moskee staan naast een synagoge. Niemand doet hier moeilijk.”
Hoe populair zijn jullie nog in Suriname?
Mario: “Ik denk dat wij dat zelf niet goed kunnen inschatten. Gisteren zei een dj tijdens een interview dat die jongens van Re-Play geen flauw benul hebben van hun status hier. We weten dat we hier een aantal dikke hits hebben gescoord. Over ons vorige concert was iedereen ook heel erg enthousiast. Ik zat toen pas net bij de band, na in 2003 bandlid Mark Dakriet opgevolgd te hebben, en het publiek kende de liedjes toen nog beter dan ik, bij wijze van spreken haha. Dat verbaasde mij echt. Ik dacht echt: ‘wooooow’.”
Als jullie hier zo’n succes hebben, waarom komen jullie niet vaker?
Sam: “De belangrijkste reden is dat er een goede organisatie moet zijn, die ons hier naartoe kan halen. Dat is tot nu toe vijf jaar niet het geval geweest.”
Mario: “We hebben in Nederland een heleboel werk dus het moet ook op tijd ingepland worden. We kunnen niet zomaar eventjes weg.”
Nadat jullie jarenlang concerten hebben gedaan, zijn jullie in 2006 begonnen met een theatertour. Hoe bevalt dat?
Sam: “We hebben twee seizoenen gedraaid met ‘The Trip’. Dat is ons zo goed bevallen, dat we volgend seizoen beginnen we met een nieuwe theatertour, ‘Lost in Music’. De voorbereidingen daarvoor zijn nu in volle gang.”
Mario: “Tussendoor doen we ook nog veel gewone optredens. Vooral voor bedrijfsfeesten worden we veel gevraagd. Dat gaat gewoon altijd door. Er is altijd genoeg te vieren in Nederland.”
Wat is het verschil tussen jullie gewone concerten en de theatertour?
Mario: “Het verschil daartussen is het genre. Tijdens onze theatertours maken we een muzikale reis door de tijd. We pakken ook wat meer uit qua regie en acting. Dat is een kant van Re-Play die vóór die tijd een beetje onderbelicht is gebleven. Mensen krijgen veel meer te zien van onze veelzijdigheid. Het is ook leuk om van elkaar te zien hoe grappig we uit de hoek kunnen komen. We hebben ook een medleyalbum uitgebracht die is gelinkt aan ‘the Trip’. Of we van de nieuwe tour ook zo’n album gaan uitbrengen, weten we nog niet.”
Jullie hebben voor jullie laatste Nederlandstalige album voor het eerst alle liedjes zelf geschreven, gecomponeerd en geproduceerd. Maakt dat het album specialer dan voorgaande albums?
Sam: “We schreven altijd al, de één van ons meer dan de ander. We hebben altijd een selectieprocedure waarbij we de beste nummers uitkiezen. In dit geval waren dat allemaal nummers die wij zelf hebben geschreven. Het album heeft hierdoor zeker zijn charme meegekregen.”
Alwin: “Ja absoluut. Het is zeker een speciaal album, doordat wij echt de touwtjes in handen hadden. Wij konden van A tot Z bepalen hoe we het wilden en wat we wilden.”
Jullie zingen veel over de liefde. Raak je daar nooit over uitgepraat?
Mario: “Nee inderdaad, daar raak je nooit over uitgepraat.”
Alwin: “De liefde is veelzijdig. Je kunt op duizend manieren je liefde voor iemand uiten en je kan het op veel verschillende manieren benaderen. Je kunt in de liefde de geweldige, mooie, zoete positieve kanten benaderen, maar we hebben allemaal wel eens meegemaakt dat er een liefde verloren is gegaan. Dat is de minder leuke kant en die mag je ook verwoorden. Binnen het onderwerp liefde kun je een heleboel thema’s aansnijden.”
Hebben jullie niet de behoefte om ooit eens ergens anders over te zingen?
Alwin: “Maatschappelijke dingen vinden we interessant. We zijn ook allemaal gelovig, dus we willen ook over God zingen. Als je naar bepaalde liedjes van Re-Play luistert, kun je semi-religieuze boodschappen horen. We hebben nog nooit expliciet een gospelliedje uitgebracht, maar dat zijn allemaal dingen die eraan zitten te komen.”
Zijn jullie van plan nog lang door te gaan als band?
Mario: “Over tachtig jaar willen we even een kleine onderbreking houden, om daarna gewoon weer tachtig jaar verder te gaan.”
Het gaat nooit vervelen?
Alwin: “Het is altijd anders. Elk optreden is uniek. Als we het idee hebben dat de rek eruit is, slaan we een nieuwe weg in. Vandaar dat we twee jaar geleden begonnen zijn met die theatertours.”
Maar daarna komt er wel weer een nieuw album uit?
Sam: “Ja, over tachtig jaar.”
Mario: “De focus ligt nu eerst op het afronden van de voorbereidingen voor de theatertour. Daarna is er weer tijd vrij om een album op te nemen.”
Sam: “We zijn nu druk aan het brainstormen.”
Autheur: Suzan Nuijen