Het was voor velen een verrassing toen Desi Bouterse vlak voor de verkiezingen besloot om Noreen Cheung (34) de vierde plek te schenken op de kandidatenlijst van Paramaribo, gegarandeerd goed voor een zitje in het parlement. Het besluit viel lang niet bij iedereen in goede aarde. Cheung: “Mijn vader is zijn leven lang een prominent lid en financier van de NDP geweest. Toch was het voor sommigen in mijn omgeving echt een schok, zelfs bij een deel van de familie. Ik had bijna niemand verteld politiek actief te willen zijn. Sommige van mijn vrienden waren zó geschokt dat onze vaste vriendenkring uiteen is gevallen. Ook binnen de partij hadden mensen er moeite mee.”
Haar politieke loopbaan gaat niet van een leien dakje. “Het is een aaneenschakeling van drama’s, maar ik heb nergens spijt van. Ik ben een vechter, en ik durf mijn mening te geven. Dat kan me soms kwalijk worden genomen, maar dan heb ik tenminste mijn stem laten horen. De regering heeft binnen een relatief korte periode met haar huisvestingsplan, de verhoging van de AOV en de invoering van de ziektekostenverzekering al heel wat goede zaken verwezenlijkt. Aan de andere kant is er nog heel wat dat stukken beter kan, en dat zeg ik ook gewoon. Denk aan decentralisatie, het gebruik van moderne technologie, het automatiseren van bureaucratische processen. Het sociaal contract dat is gesloten met de bevolking kan beter worden uitgevoerd. Er moeten nog veel meer wetten worden goedgekeurd en de parlementsleden moeten veel actiever participeren. Er is geen immigratiebeleid én het beloofde generaal pardon voor illegale Chinezen is nog steeds niet uitgevoerd.”
Ook met de invoering van de Amnestiewet was Cheung niet gelukkig. “Als parlementslid wil ik mij alleen bezighouden met wetten maken die het land vooruit brengen. Mijn partijgenoten vonden weliswaar dat de Amnestiewet het land hogerop zou brengen, maar dat weet ik zo zeker niet. Ik wilde me er gewoon helemaal niet mee bemoeien, het is zo’n gevoelig vraagstuk.” Ze denkt na: “Schrijf maar op dat ik geloof in rechtvaardigheid. We moeten het recht zijn beloop laten hebben, niet alleen in het geval van 8 december. Als parlementslid beslis ik niet over het spreken van recht. Dat is nog steeds mijn mening, en die moet gerespecteerd worden.”
Het hele interview lezen? Koop dan het aprilnummer van Parbode, vanaf morgen in de winkel!
Nu populair
