Burnside – Coronie
06/05/1950 – 17/08/2014
Na de basisschool in Coronie vertrok Rinette als eenvoudig meisje uit een gezin van twaalf kinderen naar Paramaribo. een grote stap. Ver van haar ouders Samuel Christiaan Cruden en elizabeth Alexandrina Windzak.
Rinette ontwikkelde zich tot een vrouw die veel betekend heeft voor anderen. Samen met haar man Carlo James Walker voedde ze hun kinderen Clifton, Claudia, Lorain en Vincent met veel liefde en zorg op.
Rinette was een bezige bij; stilzitten kwam maar weinig voor. Anderen financieel of met levensmiddelen ondersteunen, dat deed ze graag. “Het motto van onze moeder was: jepi sma”, vertelt Clifton. Rouwvisites, bezoeken aan zieken en seniorenburgers, het helpen van familie, ze was er altijd voor te vinden, herinnert Clifton zich.
Haar jongste broer Sam heeft haar als een echte moeder-overste ervaren. “Right to the point, met het hart op de juiste plaats”, zo typeert hij haar. “Geschillen in de familie werden door haar beslecht.” Haar eigen gezin werd, ondanks de vele bezigheden, niet verwaarloosd. Lorain kan erover meepraten: “Ze leerde ons om vol te houden en niet op te geven. en ze stond altijd voor ons klaar.”
toen Rinette naar Paramaribo verhuisde, werd ze goed opgevangen door onder anderen de familie Homoet. Ze volgde een cursus om als leerkracht les te geven in het binnenland van Suriname. Zo heeft ze zich mogen inzetten voor het kind in een achtergesteld gebied van ons land.
Na die periode werkte ze in het Academisch Ziekenhuis. eerst in de keuken, daarna bij de huishoudelijke dienst en ze eindigde haar actieve arbeidsperiode in de linnenkamer van het ziekenhuis. Ze is daar bijna veertig jaar dienstbaar geweest.
In de Immanuelkerk op Zorg en Hoop kende iedereen haar, doordat zij zich jarenlang als dienares heeft ingezet. ook in andere groepen van de gemeente mocht ze een rol van betekenis vervullen. Na een bezoek aan haar zoon op Curaçao, bleek haar gezondheid niet meer optimaal. Regelmatig hoesten was een indicatie dat er iets mis was. De diagnose van de arts was kanker. op 17 augustus brachten Lorain en Vincent haar naar het ziekenhuis. onderweg liet ze het leven.
Lorain vertelt dat ze nog tegen haar zei: ‘Deze strijd is zwaar’. terugkijkend kan ze slechts beamen dat haar moeder klaar was om te gaan. een assertieve, zelfverzekerde vrouw die gezellig in de omgang was.
Nu populair
