Rioleren en bestraten
Het draait in het leven vooral om
Faya (vuur) en Lobi (liefde)
Eerste bedrijf.
Wij, ‘de bewoners van de Mangolaan en Paragrasweg’, ontvangen een brief. Die is afkomstig van het ministerie van Openbare Werken (Directoraat Civieltechnische werken) en betreft: ‘Het rioleren en bestraten van de Mangolaan en Paragrasweg in het district Paramaribo’. Doel is het verbeteren van de ontwatering, het bevorderen van de verkeersafwikkeling en het verbeteren van het leefmilieu. De werkzaamheden zullen ongeveer 170 werkbare dagen in beslag nemen. Ik kan zo nodig twee contactpersonen bellen, de heer S. en de heer K. Fijne brief!
Tweede bedrijf.
Wij, ‘de bewoners enzovoorts’, krijgen ruim drie weken later bezoek van een enthousiast gezelschap gestoken in paarse T-shirts. Zij overhandigen ons een foldertje met paarse letters. Een uitnodiging voor een bijeenkomst op 14 november ten huize van de familie B. Het zal gaan
over de werkzaamheden aan mijn Mangolaan. Fijne uitnodiging!
Derde bedrijf.
Vrijdag 14 november, het is half vijf. De paarse vlaggetjes wapperen, de tenten zijn opgetrokken, de paarse doeken gedrapeerd, de stoelen geïnstalleerd. Ik wil paars aanlopen, en ook rood namens mijzelf. Maar ik besluit tijdig me niet van de wijs te laten brengen. Het gaat per slot van rekening over de Mangolaan. waarover ik al ruim twee regeringen lang hobbel, schok en schud.
Vierde bedrijf.
Vrijdagavond, het paars druppelt binnen. Eerst de presentielijst tekenen, want ‘wij willen onze buurtbewoners kennen’. Het programma voorziet in diverse sprekers, opklimmend in rang van paars R.R. lid tot paars Assembleelid tot paarse Minister. De sprekers prijzen de daden van de paarse partij. Alles zonder ontwikkelings….. ‘HULLUP!’ vult de zaal bereidwillig aan. Er was wel hullup: ‘Gado yep unu!’ Applaus voor God, roept een man achter in de zaal. Hij meent het, en God krijgt applaus. Kleine onderbreking, de minister danst binnen, tjingeletjingeletjingeleboem. Het woord is aan dominee Bouva. Kort samengevat: ‘Lobi wan! Un bondru! Un no las bribi! Un tay hori!’ Nu de minister. Hij doet alle paarse daden nog eens dunnetjes uit de paarse doeken. En eindelijk, eindelijk, gaat het over de Mangolaan: 145 werkbare dagen, kokers, duikers, rode bakstenen, voetpaden wederzijds voor ‘onze kinderen’. Was dat nou zo moeilijk?