Roline Samsoedin:‘Domein gestigmatiseerd als afdeling waar veel corruptie wordt gepleegd’- Parbode Sneak Peek

In 2005 werd de poot grondbeheer losgekoppeld van het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en speciaal daarvoor het ministerie van Ruimtelijke ordening Grond- en Bosbeheer (RGB) uit de grond gestampt. Ruim twaalf jaar, vijf ministers, een waarnemend minister en talloze grondperikelen later, is er een nieuwe RGB-minister, ex-districtscommissaris Roline Samsoedin (65). Tegenover Parbode verklaart de bewindsvrouw dat ze haar zware taak onbevreesd tegemoet ziet.

Doordeweeks blijkt er een toeloop van personen te zijn op het ‘grondministerie’.In de wachtkamer zit een aantal personen op zijn beurt te wachten. Als de ene het kantoor uitgaat, holt de volgende op aanwijzing van de secretaresse gelijk naar binnen. Achter de deur zit de eerste vrouw die het gedurfd heeft om  leiding te geven aan een van de moeilijke ministeries, zoals staatshoofd Bouterse dat uitdrukte tijdens haar beëdiging. Nieuwbakken RGB-minister Roline Samsoedien is geboren op 15 september 1951 in Paramaribo en is tweede van een gezin van zes dochters en twee zonen. Ze is zich ervan bewust dat er een zware taak op haar schouders rust, maar ze laat zich niet afschrikken, omdat ze een doel voor ogen heeft. In de positie waarin ze zich nu bevindt, wil ze een helpende hand bieden aan onder andere minderdraagkrachtigen, zoals ze al tientallen jaren heeft gedaan in de verschillende l

agen van de samenleving. Ze is overigens niet ontevreden over haar bijdrage in de voorbije jaren. Carrière in het onderwijs Samsoedin begon haar carrière, nadat ze de A.T. Calor 
muloschool met succes had doorlopen, als typiste bij N.V. Surgroma, een grondverzetbedrijf. Hiervoor had ze een spoedcursus  achineschrijven gevolgd. Na enkele jaren sloot ze deze paragraaf af en trad ze in dienst bij het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling. “Ik ben in november 1969 begonnen als medewerker op de loonadministratie van Minov. In de middag volgde ik de
hulponderwijzersakte. Intussen trouwde ik, en kreeg ik twee zonen en een dochter.” Een jaar voor de Onafhankelijkheid vertrok ze met haar gezin naar Nederland. Dit was niet haar grootste wens, maar “mijn ouders woonden er al een jaar en ze hadden graag dat ik ook overkwam met mijn gezin.” Ook in het voormalige moederland zat ze niet stil en heeft ze wilde ze eens wel terugkeren. Ze blikt even kort terug: “Op Onafhankelijkheidsdag 25 november 1975 werd het verlangen om terug te keren heviger. Op die dag zelf had ik bij het zien van de prachtige beelden op de televisie erg veel heimwee en besloot ik terug te komen naar Suriname. Dit, terwijl Nederland in die tijd toch wel goede mogelijkheden bood. Om precies te zijn, ben ik in april 1976 teruggekeerd.” Hier aangekomen, begon ze spoedig weer deel te nemen aan het arbeidsproces, maar nu als hulponderwijzeres in Commewijne, waarna ze later gemuteerd werd naar Nickerie. Ze weigerde geen moment om akkoord te gaan met de overplaatsing, omdat ze een gelegenheid zag om haar studie weer op te pakken. Binnen drie jaar behaalde ze haar onderwijzersakte en twee jaar later de hoofdakte. “Als leerkracht heb ik in verschillende districten
gewerkt. Als laatst heb ik op OS Meerzorg I aan de Oost- Westverbinding gewerkt, alwaar ik als onderhoofd heb  gefunctioneerd en ook jaren de zesde klas heb gedraaid.” Behalve voor de school, betekende ze ook heel veel voor dit ressort. Ze heeft zich jaren  eziggehouden met  activiteiten die betrekking hadden op plattelandsvrouwen. “Verder draaide ik een voedselverwerkingsfabriek met vrouwen uit de omgeving. Ook heb ik een coöperatie in Tamanredjo en Meerzorg opgezet. Eveneens heb ik een markt opgezet die nog steeds draaiende is”, somt ze op. Overstap naar de politiek Met al haar maatschappelijke werkzaamheden, kwam ook de politieke carrière van Samsoedien op gang. “Ik denk dat ik waarschijnlijk opviel bij de toenmalige districtscommissaris Henry Wormer (†) toen ik in Commewijne als leerkracht werkzaam was en ook wegens mijn betrokkenheid bij de verschillende activiteiten. Samen met mijn vriendin Wonnie Raveles kwam ik  in beweging. Ik rolde toen van de ene activiteit in de andere  en dc Wormer vroeg mij toen om in de bestuursdienst over te komen.” Voor de verkiezing van 1987 was Samsoedien te werk gesteld bij een stembureau voor het referendum ter aanname van de Grondwet. Verder kreeg ze als eerste Hindostaanse vrouw ook een plaats op de kiezerslijst van Commewijne. 

Het hele artikel is te lezen in het aprilnummer van Parbode.

0

Gedeeld