Ronald Kolf (78): ‘De beleving van het Surinaams voetbal was heel anders’ – Parbode Sneak Peek

Misschien is Ro Kolf (78) wel de bekendste stonfutu binnen de Surinaamse voetballerij. In de gloriejaren was hij de toonaangevende trainer. Ondanks zijn hoge leeftijd verzorgt Kolf nog steeds gepassioneerd voetbaltrainingen voor coaches op alle niveaus. We ontmoeten hem op kantoor van het Instituut Sport Opleidingen, waar hij met een collega aan de praat is. Vanuit deze plek maakt hij zijn lesvoorbereidingen voor de opleiding tot voetbalcoach. Kolf, die schoolhoofd is geweest, heeft altijd een passie gehad voor voetbal. “Als kleine jongen heb ik altijd al leiding gegeven. Ook al waren ze ouder dan ik, ik was de leider. We ontmoetten elkaar altijd op de hoek van de Weide- en Rust en Vredestraat. Vanuit deze hoek vormden we de voetbalvereniging ´Trappers´ en we sloten ons aan bij het Mr. Bronsplein. We speelden toen ongeschoeid. Dit was de plek waar je kon doorgroeien naar de grotere clubs”, begint Kolf vrolijk te vertellen.

Het doorbreken tot een grotere club werd Kolf beloond. “Zelf heb ik eerst drie jaar gevoetbald bij Robinhood en vervolgens een jaartje bij Transvaal. Ik verhuisde toen naar Moengo en daar speelde ik twee jaar voor de club ‘Concordia’.” Na zijn periode in het bauxietstadje besloot Kolf terug te gaan naar Transvaal, waar hij als speler zes keer achtereen kampioen werd. Na het laatste kampioenschap werd hem gevraagd trainer te worden van Transvaal. “Ik nam over van André Kamperveen.” Dit was een eer voor de toen 28-jarige voetballer en nieuwe trainer van de club. In deze hoedanigheid werd hij met Transvaal twee jaar achtereen kampioen.

In 1976 kreeg Kolf de mogelijkheid een trainersopleiding in Mexico te volgen. “Dit was een topopleiding waar 80 coaches uit de regio aan meededen.” Terwijl hij vertelt over deze prachtervaring en deze benoemd als zijn persoonlijk hoogtepunt, onderbreekt zijn collega ons gesprek: “Hij doet bescheiden. Hij is cum laude geslaagd van die opleiding. Dat mag best verteld worden.” Verlegen laat Kolf die informatie aan hem voorbijgaan.

Ondertussen werd hij trainer van Robinhood, de club waar hij zijn eerste uren maakte. Met Robinhood bereikte hij zijn carrièrehoogtepunten. “In 1976 kon ik met de spelers van Robinhood een historische trip maken naar Nederland. Het zou de eerste keer zijn dat de amateurploeg het zou opnemen tegen eredivisieploegen. We waren goed voorbereid. We hadden als resultaat twee verloren, twee gewonnen en een partij gelijk gespeeld.”

Gewapend met de ervaring die hij had opgedaan tijdens die trip en het diploma van de coachopleiding van Mexico op zak, gingen Kolf en Robinhood een glorietijd tegemoet. “We werden kampioen in 1976, 1979, 1980 en vervolgens vanaf 1982 zeven keer achtereen. Het was een andere tijd. De beleving van het Surinaams voetbal was heel anders. Was je trainer van een topploeg en je presteerde, dan werd je met ontzag behandeld.” Hij begint te lachten en denkt terug. “Ik ben eens met een vriend naar een feest geweest. Ik was boroman. Op een geven moment kwam een mevrouw naar me toe en vroeg als ik met haar mee wilde lopen. Ze bracht me, gevolgd door de rest van de familie, naar de kamer van haar opa. ‘Opa, yu trainer de dya’, zei ze. Die stokoude man keek op en schreeuwde: ‘Mi boi, kon s’don. Pakken jullie een stoel voor mijn trainer’. Ik ben daar de rest van de avond blijven zitten en werd behandeld als een koning.”

Het hele artikel is te lezen in het decembernummer van Parbode.

0

Gedeeld