Roy Adama: ‘De vakbeweging heeft jonge leiders nodig’ – Parbode Sneak Peek

Hij is niet op zijn mondje gevallen. Wie de ontwikkelingen van de vakbeweging volgt zal hem zeker kennen. Zijn daden spreken voor zich. Roy Adama (70) heeft op verschillende fronten zijn krachten en kennis ingezet voor Suriname. Zijn leeftijd houdt hem niet achter om door te zetten. Adama heeft in het onderwijs gediend, maar ook als vakbondsman strijd geleverd. Nu is hij trekker van een project dat baanbrekend zal zijn voor ons beroepsonderwijs.

Tussen alle drukte door heeft Adama wat ruimte vrijgemaakt om met ons terug te blikken op zijn arbeidzaam leven. We zitten rustig in zijn werkruimte. Behalve op een bureau staat er heel wat papierwerk in dozen en op het rek aan de muur. Aan de rechterzijde staat voor een computer zijn stoel, waarop hij gedurende het interview zit. Hij steekt van wal met een kennismaking. “Ik ben Roy Adama, geboren in 1949 in Paramaribo. Als kleine jongen heb ik ondeugende dingen gedaan.” Toch deed hij het goed op school. In het buitenland rondde hij de opleidingen elektrotechniek en pedagogiek af, waarna hij terugkeerde naar zijn vaderland. Hij ging aan de slag op LTS-I, later werd hij directeur van de Avond Technische School. Over de oprichting van enkele beroepsgerichte opleidingen, zoals de middelbare technische school, vertelt hij aan een stuk door: “Deze opleiding is in 1969 opgericht en die was toen gevestigd aan de Kankantristraat, waar nu LTS-III is. Daarna is in 1973 het Natin opgericht. De middelbare technische school is toen horizontaal in het Natin geschoven. Verder is in 1975 de Opleiding van Leraren Nijverheidsonderwijs opgericht. Die staat nu bekend staat als het LOBO (Lerarenopleiding Beroepsonderwijs, red.).” Adama voegt eraan toe dat er nog gepoogd is om een hoger college op te zetten, maar dat pas later de zaak begon te lopen. Uiteindelijk werd in 1997 het Polytechnic College Suriname opgericht. Adama heeft ook diverse trainingen ontwikkeld en verzorgd voor de particuliere sector, voor bedrijven als Staatsolie.

Van PNR naar SPA

Adama was 25 jaar toen hij de politiek inging. In 1966 werd hij lid van de Partij Nationalistische Republiek (PNR). “Ik ben gerold in de PNR, omdat ik samen met de mensen in de vakbeweging zat en ik vond hun stijl en de manier waarop ze zaken deden geweldig. Ik ben altijd daar gebleven, totdat in 1987 de Surinaamse Partij voor de Arbeid (SPA) werd opgericht. De eerste man die gesproken heeft over de oprichting van de SPA was Fred van Russel. Hij sprak er vaak over in begin jaren tachtig. Zo ook over de oprichting van een gezamenlijke vakbeweging. Op 1 mei 1987 werd de Raad van Vakcentrales in Suriname (Ravaksur) opgericht. Bij de oprichting van de SPA vond er een splitsing plaats, omdat personen andere belangen hadden.” Vanaf 1970 was er een samenwerking tussen de PNR en de Nationale Partij Suriname (NPS), maar de twee partijen gingen pas in 1973 echt met elkaar in zee toen ze met partners PSV en KTPI de verkiezingen ingingen als NPK-I. Dit partnerschap behaalde de meerderheid in het parlement. “Premier Arron had toen aangehaald dat we de Onafhankelijkheid zouden nemen. We hebben de Onafhankelijkheid gepusht. Terugblikken naar onze bijdrage geeft een goed gevoel. Een zeer goed gevoel”, merkt Adama op. Hij vertelt dat hij zijn goeroes binnen de PNR, Robin ‘Dobru’ Ravales en Eddy Bruma, dankbaar is. Die hebben hem gecoacht en getraind, waardoor Adama is geworden wat hij nu is. Zo is het Ravales geweest die art en public speaking verzorgde voor het kader van de PNR.

Vakbeweging

Adama stapte in 1966 in de vakbeweging. Daar heeft hij nog steeds een goed gevoel over. Hij is jaren voorzitter geweest van diverse vakorganisaties. De stonfutuhaast zich om te vertellen dat het niet altijd makkelijk ging, maar dat hij zich steeds heeft ingezet. Hij is tevreden met zijn werk. In 2001 bereikte hij de pensioengerechtigde leeftijd en ging hij het wat rustiger aan doen. Hoewel zijn werkzaamheden op een laag pitje stonden, spreken zijn resultaten boekdelen. Zo is hij nu trekker van de werkgroep die de Suriname Nationale Trainingsautoriteit (SNTA) voorbereidt. En vanaf 2001 gaf hij zes jaren leiding aan de vakorganisatie C-47.

Lees het hele artikel in de aprileditie van Parbode.

0

Gedeeld