Rudy Jules August Seedorf
Paramaribo
26/04/1945 – 16/04/2015
‘Sweetheart of the nation’ Suriname in de jaren zestig van de vorige eeuw als , zo stond Rudy Seedorf in zanger bekend. Daarnaast werd hij steeds liefkozend ‘Ruudje’ genoemd. Hij was een vlotte student, die cum laude de Algemene Middelbare School (AMS) afrondde. nichtjes en neefjes keken naar hem op als de superknappe oom.
Hij werkte twee jaar bij Suralco en zette daarna zijn muziekcarrière voort in Europa. Ruudje verdiende als entertainer zowel daar als in zijn geboorteland zijn sporen, net als Max nijman, oscar Harris, Stan Lokhin, theo Bijlhout en anderen. Rond de onafhankelijkheid zette hij weer voet aan wal in Sranan, maar keerde in 1990 terug naar Amsterdam. In 2006 verhuisde hij weer naar zijn geboorteland en bleef er tot aan zijn overlijden wonen.
nicht Agnes Ritfeld zoekt woorden om hem te beschrijven: “Hij was bijzonder intelligent. En zoals het vaker gaat met zulke mensen, werd hij niet begrepen door zijn omgeving, kon hij bijna met niemand goed opschieten en besloot hij als kluizenaar verder te leven. Hij trok zich terug in het buitenhuis van de familie en werd landbouwer. De buitenplaats aan de Commissaris Weytinghweg maakte hij tot zijn paradijs!” In een gedicht, geschreven bij zijn heengaan, slaat zijn zus Ine de spijker op de kop: ‘Je boiti was je alles, je lust en je leven. Geen mens kon begrijpen welke krachten je daartoe dreven. Elke dag, de hele dag, op je erf in de natuur. Dat was voor jou het echte leven op den duur’. Joyce stond bekend als zijn lievelingszus. In Amsterdam deelde zij haar huis met hem. tijdens zijn ziekte, enkele maanden vóór hij stierf, was zij nauw betrokken bij de verzorging. tien dagen voor zijn zeventigste, ging Ruudje heen. Een familielid schrijft: ‘Ik had zo gehoopt dat we op je bigi jari konden proosten maar het is niet anders’.
tijdens de uitvaartplechtigheid mochten de aanwezigen hem via een cd Anak horen zingen, het laatste nummer van Ruudje, dat hij samen met Glenn Gaddum opnam, kort voor zijn definitieve vertrek naar Suriname in 2006. Hierin bezingt hij de grote liefde van zijn ouders, de donkere, eenzame tijden die hij in zijn leven heeft meegemaakt en ten slotte zijn hervonden sterkte en terugkeer naar zijn geliefd Suriname. Zijn enige zoon Stacey, die in 1969 ter wereld kwam, mag samen met zijn beide zonen en kleinzoon trots zijn op zijn getalenteerde vader, die velen op zijn speciale manier wist te entertainen.