Vice-president Ram Sardjoe zinspeelt op het beperken van de vrijheden van bepaalde media. Aanleiding is de, in de ogen van de tweede man van het land, racistische uitlating van schrijver Walther Donner in het programma To the Point op de commerciële zender Apintie. Opnieuw laat Sardjoe zien dat hij lak heeft aan de vrijheid van meningsuiting.
Sardjoe gedraagt zich van oudsher als een autoritaire directeur, die geenszins van plan is aan wie dan ook verantwoording af te leggen. Dat was bij zijn aantreden als vice-president in 2005 al gelijk duidelijk. Het gebruik van een persconferentie na de wekelijkse ministerraad, die zijn voorganger Jules Ajodhia traditiegetrouw organiseerde, werd direct overboord gegooid.
Wat Sardjoe vergeet is dat hij geen directeur is van een particuliere onderneming, maar slechts de onderbaas van het bedrijf Suriname. En daarvan zijn de aandelen in het bezit van de inwoners, die Sardjoe ook het vertrouwen hebben gegeven om op de stoel van vice-president te gaan zitten, in de veronderstelling dat hij hun belangen op een betrouwbare manier zal behartigen. En de pers daarbij de vrijheid geeft om zijn handel en wandel kritisch te volgen.
Maar dat laatste is niet aan hem besteed. Als voorzitter van de ministerraad heeft hij de macht om de staatsmedia te muilkorven als hem dat goed uitkomt. Zo verbood hij enkele maanden geleden schaamteloos de STVS-uitzending van een item in het programma Suriname Vandaag. Daarin werd ingegaan op de avances van Taiwan richting Suriname. De Surinaamse regering erkent Taiwan niet en vond, onder druk van de Chinese ambassade in Paramaribo, de uitzending ongepast.
Daarnaast haalde Sardjoe zich in augustus de woede van journalisten op de hals door hen te schofferen toen zij hem vragen stelden na de wekelijkse vergadering van de ministerraad. Ten aanzien van het probleem van het tekort aan scholen hield hij een geheel ander verhaal dan onderwijsminister Wolff, waarop Sardjoe werd geattendeerd. Maar van kritiek houdt de oerconservatieve baas van de VHP niet, en dat heeft met name Carla Boetius van ATV ondervonden.
Om van het gezeur van die vervelende persmuskieten af te zijn, en vooral om te voorkomen dat men hem lastige vragen stelt over zaken waar hij geen kaas van heeft gegeten, belegt Sardjoe sinds zijn uitglijder tegenover Boetius af en toe een perspraatje. Veilig met al zijn ministers aan zijn zij, zodat hij de vraag kan doorschuiven als hij weer eens een antwoord niet weet. Daarmee kan hij de regie zelf enigszins in de hand houden en is hij verlost van al die lastige vragen op de stoep van het regeringsgebouw.
Maar daarmee heeft hij niet alles in de hand. De uitspraken van Donner in het liveprogramma To the Point, die voor Hindoestanen grievend zouden zijn, deden de ware aard van de vice-president opnieuw opborrelen. Waarbij hij wederom de mist in ging door niet Donners uitlatingen te veroordelen, maar door vooral de boodschapper, Apintie, het mes op de keel te zetten en te dreigen de vergunning in te trekken.
Sardjoe snapt niet dat Suriname een vrije rechtsstaat is, waar ieder zijn of haar mening mag hebben. Of die de leiders van het land nu wel of niet bevallen. De dictatoriale periode van de jaren tachtig, waarbij journalisten werden bedreigd, mishandeld en vermoord en de persvrijheid in de kiem werd gesmoord, ligt achter ons. Een vice-president die daar niet mee kan leven, moet geen vice-president willen zijn. Of verhuizen naar, bijvoorbeeld, China. Met die dictator wil hij toch al zo graag vriendjes zijn!
Nu populair
