Op de tentoonstelling ‘Amsterdam en Slavernij’ van het Amsterdams Stadsarchief worden sinds afgelopen vrijdag niet eerder openbaar gemaakte documenten geëxposeerd. De documenten, van plantage-inventarissen tot ooggetuigenverklaringen, zijn tot 15 augustus te bekijken. Een groot deel van de tentoonstelling staat ook online.
Je kunt zoeken op een thema, op een persoon, een periode van de tijdlijn of op een locatie. Kies je voor locatie Suriname, dan vind je documenten over allerlei onderwerpen die direct of indirect met de Surinaamse slavernij te maken hebben, zoals het verzet, Chinese contractarbeid of seksueel misbruik. Voor zover het nog niet duidelijk was, is aan de documenten te zien hoezeer het dagelijkse Amsterdamse zakenleven in de 17e en 18e eeuw verweven was met de slavernij.
Voor de afstammelingen van de slaven leeft de erfenis van de slavernij in de 21e eeuw nog steeds. Afgelopen week organiseerde de Surinaamse redactie van Slavernij Online een debat. Onderwerpen waren onder meer het nut van het vragen van excuses aan Nederland en de zin of onzin van het streven naar toekenning van herstelbetalingen.
Na weken van felle discussies in de media waren de panelleden het er die avond al snel over eens dat er herstelbetalingen gevraagd moeten worden, en dat excuses vragen aan Nederland niet nodig is. Een opmerkelijke uitkomst.
Waarom geen excuses voor de grove mensenrechtenschendingen die tot de Amsterdamse rijkdom hebben geleid? Het zou een mooi gebaar zijn, precies 150 jaar na de afschaffing. Een gebaar van groot psychologisch en ook emotioneel belang. In de Verenigde Staten gebeurde het jaren geleden al. Herstelbetalingen zitten er vanwege de huidige Europese crisis heus niet in. Als het zo doorgaat moeten we binnenkort zelfs ontwikkelingshulp vanuit Suriname sturen. Laat ze dan op zijn minst ‘sorry’ gezegd hebben!
Nu populair
