Nergens in Nederland wordt zo veel cocaïne gesnoven als in Amsterdam, zo bleek onlangs uit een rapportage van het Trimbos Instituut. De verklaring is volgens de drugsonderzoekers heel simpel: de hoofdstad kent zowel een bruisend en hip nachtleven als een relatief grote groep reclamemakers, architecten en andere inwoners met een creatief beroep.
Coke zorgt voor hetuithoudingsvermogen en de inspiratie die deze mensen nodig hebben om hun dingte kunnen doen. Het stadsbestuur lijkt het gebruik van cocaïne te gedogen: afen toe is er een inval door de politie in de een of andere club, gevolgd dooreen tijdelijke sluiting, maar van een war on drugs is geen sprake.
Het blijft een merkwaardig gegeven dat op slechts enkelekilometers afstand een totaal andere werkelijkheid geldt. Sinds 2003 wordt opde nationale luchthaven Schiphol verbeten jacht gemaakt op de smokkelaars vancoke. Reizigers uit Suriname, de Nederlandse Antillen, Aruba en Venezuelaworden sindsdien vrijwel zonder uitzondering onderworpen aan een strengecontrole. Verdachte passagiers worden meegenomen naar een detentieruimte vooreen nader onderzoek dat soms dagen duurt en waarbij niet alleen de bagage maarook de verschillende lichaamsopeningen worden beklopt en betast. Vaak is hetraak, maar bijna net zo vaak betreft het een onschuldige reiziger.
Vanaf de aanvang van deze zogenoemde 100-procentscontrole iser kritiek geweest op de vernederende behandeling van onschuldige mensen.Aanvankelijk was die kritiek vooral afkomstig van de advocatuur, maar vorigjaar kwam ook de Surinaamse gemeenschap in beweging. En nadat de Surinaamseminister Alice Amafo eerder dit jaar tot twee keer toe het haasje was opSchiphol, lieten ook de regering en het parlement in Paramaribo weten dat ereen einde moest komen aan de praktijken op de luchthaven. Veel indruk maaktedit protest eerlijk gezegd niet. Er veranderde in elk geval niets.
Maar nu ligt er een rapport van de Nationale Ombudsman, dieverkondigt dat de controle op deze manier echt niet door de beugel kan. Datmaakt meer indruk. Minister Piet Hein Donner van Justitie beloofde nog dezelfdedag beterschap, de Tweede Kamer liet weten toe te zullen zien op deverbeteringen. Kijk, daar zou ik nou giftig van worden als Surinamer. Waarom iser een rapport van de Ombudsman nodig om te erkennen wat iedereen al meer dandrie jaar wist? Als ik de Surinaamse minister van Justitie was, zou ik het welweten. Een verscherpte controle op Zanderij. Op het lichaam, speciaal voorNederlandse bestuurders. En vooral doof blijven voor alle klachten. “Helaas.Dit is onze wet. U heeft het maar te slikken.”
Patrick Meershoek is verslaggever van het Amsterdamse Paroolen woont in de Bijlmer.
Nu populair
