Als het aankomt op het project Sranan Gowtu van het Nederlandse platenlabel Top Notch, is het moeilijk een kritisch geluid te laten horen. De afgelopen twee jaar werd op grote schaal een ode gebracht aan de Afro-Surinaamse muziek, waarbij vele bijna vergeten parels werden afgestoft en opnieuw uitgebracht. Je zou met gevoel voor overdrijving kunnen zeggen dat ons land niet heel veel vaker vanuit Nederland met zo’n mooi initiatief is verrijkt. Het was voor Parbode in elk geval reden genoeg om met regelmaat aandacht te besteden aan Sranan Gowtu. Maar mocht je toch per se een kritische noot willen kraken, dan kan je misschien stellen dat het te lang heeft geduurd voordat het werk van Oscar Harris opnieuw onder de aandacht werd gebracht.
Om wat voor reden dan ook stonden onder anderen Max Nijman, Max Woiski, Edgar Burgos en Lieve Hugo volgens Top Notch hoger in de pikorde der Surinaamse artiesten. En laat het duidelijk zijn: het is geen schande om achter deze mannen plaats te moeten nemen. Maar vooral de oudere luisteraar die de verzamelplaat Soldiers prayer en andere poku’s opzet, zal met de handen in het haar zijn hoofd ten hemel richten om uit te roepen: waarom dit niet eerder?
Soldiers prayer en andere poku’s behandelt met name het werk van Harris dat hij als frontman van The Twinkle Stars produceerde tussen 1965 en 1973. Dat betekent een verzameling klassiekers. Het begin van de plaat is sterk. Het album opent met Soldiers Prayer, het tweede nummer is Oeng Engi Passie, dan volgt Sing Your Freedom Song om de eerste vier af te sluiten met Alta Gracia. Een sterke binnenkomer voor wie bekend is met het werk van Harris en liefhebber is van een walk down memory lane, maar tegelijkertijd ook een zeer behapbaar begin voor diegene die nog onbekend is met Harris & The Twinkle Stars. Ook andere klassiekers komen aan bod, zoals Try A Little Love, T.O.P. en Song For The Children. Het album is een compleet overzicht van de man die in de jaren zeventig en tachtig de bekendste Surinaamse zanger in Nederland was. De plaat telt vijftien nummers die, in tegenstelling tot de andere artiesten die aan bod zijn gekomen in Sranan Gowtu, veelal Engelstalig zijn. En geen kaseko of kawina, maar vooral soulballads. De uitwerking van de release van deze verzamelplaat miste zijn doel niet. Oscar Harris kreeg afgelopen zomer veel media-aandacht in Nederland. Hij gaf grote interviews aan onder meer Het Parool en de Volkskrant. Tegenover de Volkskrant zei hij het volgende: ‘Ik had mijn muzikale bewustwording in de jaren vijftig in Suriname met Amerikaanse radiostations en programma’s als Bandstand USA.
Kaseko als een van de leidende Surinaamse muziekstijlen was toen nog niet zo ontwikkeld. Die hardere vorm ontstond later pas met het Washboard Orchestra en Lieve Hugo. Bovendien past mijn stem beter bij dat smooth repertoire.’
Dat smooth geluid is wat ook voornamelijk blijft hangen na het luisteren van de plaat. Soldiers prayer en andere poku’s verrast niet, maar het is wel Oscar Harris zoals men die kent uit zijn beste tijden. Af en toe is het misschien wat eentonig, maar dat wordt Harris vergeven. Met zo’n stem kan je wel wat maken.
Al met al is het een waardevolle toevoeging aan de almaar uitdijende collectie van Sranan Gowtu. Voor de verzamelaar en liefhebber van soul is het een must have. Het prikkelt niet alleen de geest van de luisteraar, maar ook die van de in Albina geboren Harris zelf. Naar eigen zeggen komt hij in november dit jaar met een nieuwe plaat. In het Surinaams.
Soldiers prayer en andere poku’s, Oscar Harris, 2015, Top Notch
Nu populair
