Stephen Tsang: ‘Chinezen zijn geen derderangsburgers’ – Parbode Sneak Peek
Voorheen ging de regering voorbij aan de belangen van de Chinese gemeenschap, vindt NDP-politicus Stephen Tsang. Om onder andere daar verandering in te brengen is hij sinds 2015 DNA-lid. Ook is hij al jarenlang betrokken bij de Chinese vereniging Fa Tjauw Sona Foei en de Suriname Chinese United Association (SCUA), waar hij momenteel voor beide verenigingen adviseur is. Een van zijn doelen: de integratie van de Chinese gemeenschap bevorderen. “Chinezen worden in Suriname vaak onterecht gezien als derderangsburgers.”
Met slechts duizend US-dollar emigreerden de ouders van Tsang van China naar Suriname. Een grote stap die vele Chinezen hebben gewaagd, waardoor die bevolkingsgroep nadrukkelijk aanwezig is in ons land. De eerste generatie verhuisde 163 jaar geleden naar Suriname als contractarbeiders. Ze worden als volwaardige Surinamers beschouwd. Maar de nieuwe lichting, die ongeveer begin van dit millennium begon te stromen naar ons land, wordt eerder de groep van de gelukszoekers genoemd, waardoor de integratie over het algemeen moeizamer verloopt. Veel van die Chinese nieuwkomers kozen voor een bestaan in Suriname als winkelier, waardoor bijna iedere supermarkt in ons land gerund wordt door een omu sneysi.
Dapper, vindt de politicus. Volgens hem verlaten Chinezen hun land niet zomaar. Ze lijken totaal niet op Surinamers, en het Nederlands en het Sranantongo lijken in de verste verte niet op hun eigen vertrouwde taal. Ook hebben ze alles in China verkocht en achtergelaten om een nieuw leven te beginnen. Volgens Tsang komen de meeste Chinezen naar Suriname, om te werken in de business van familieleden die hier al wonen. Die leren vervolgens de nieuwkomers om een winkel te runnen.
De levensstandaarden zijn hier ook veel hoger dan in China. Door veel en hard te werken, verdienen ze – zelfs in de huidige crisis – meer dan in China.
Maar respect en acceptatie van Surinamers naar Chinezen is nog niet op het niveau dat het moet zijn. Ook andersom is er nog werk aan de winkel, vindt het lid van De Nationale Assemblée (DNA). “De Chinese vereniging heeft jarenlang gestreden om erkend te worden in de gemeenschap. Een minderheidsgroep wordt vaak over het hoofd gezien”, vertelt Tsang.
Verder lezen? Het hele artikel is te lezen in het januarinummer van Parbode.