Na alle commotie rond het dubieuze ontslag van minister Wijnerman, een paar weken geleden, blijft het opmerkelijk stil vanuit het kabinet. Nog altijd is er geen nieuwe minister van Financiën aangewezen, waar bijvoorbeeld de nieuwe minister van Onderwijs een dag na het ontslag van de vorige bekendgemaakt werd. Wijnerman staat trouwens nog steeds op de website van de overheid als minister van Financiën vermeld.
Boze tongen beweren dat de president de post zelf voor zijn rekening gaat nemen. Vrijwel alle belangrijke posten vallen ten slotte, al dan niet via een ‘task force’, direct onder zijn leiding. Maar hoe graag hij dat misschien ook zou willen, voor de buitenwereld kan hij dat natuurlijk niet maken. Dat zou geen goede beurt zijn op weg naar de verkiezingen.
Nou ziet het er voor de NDP toch al niet meer zo heel goed uit. Leek het er een half jaar geleden nog op dat de Megacombinatie de verkiezingen slapend zou winnen, het tij lijkt nu gekeerd. De arrestatie van de zoon van de president sloeg een forse deuk in het toch al broze imago van Suriname. Kritiek op het beleid kreeg daardoor meer draagvlak. Zoals de roep dat de rechtsstaat langzaam richting het Venezolaanse model dreigt te gaan, met een niet-rechterlijke instantie die boven de rechters staat.
En nu hijgt de hete adem van de VHP, die op de meest onverwachte plaatsen vrienden maakt, toch wel nadrukkelijk in de nek van de huidige machthebbers, lezen we vandaag via verschillende media. De NDP moet voorzichtig zijn om niet nog meer brokken te maken. Maar een kat in het nauw maakt rare sprongen. En we hebben al eens ervaren hoe vreemd die sprongen kunnen zijn. Is de stilte rond de minister van Financiën de stilte voor een storm?
Nu populair
