Michael (25)
“Ik was achttien. Zij was zestien. Gwen, heette ze. Ik stond met mijn rug tegen een palm in de Palmentuin en zij leunde tegen me aan. “Heb je wel eens seks gehad?” vroeg ze me ineens. Ze overdonderde me er eigenlijk een beetje mee. “Uhm, nee”, zei ik. “En jij?” Ze keek me glimlachend aan. “Nee ik ook niet. Wil je?”
Ik wist al dat ze niet op haar mondje was gevallen. Eerder die avond had ze me aangesproken in Havanna Lounge. Of ik met haar wilde dansen. Dat was me nog nooit overkomen, dat een meisje op mij af kwam! Ik hou daar wel van, meisjes die het initiatief durven te nemen. “Ik wil wel ja”, zei ik. “Jij ook?” Ze lachte voorzichtig. “Ja. Kan het bij jou thuis?” Shit. Dat kon natuurlijk niet. Mijn moeder was gewoon thuis. Het bleek ook niet bij haar te kunnen. Ze keek om zich heen. “Het is hier niet zo druk”, zei ze. Ik lachte even maar zag toen dat zij niet mee lachte. “Uhm nee…” stamelde ik een beetje. “Maar ja… het is wel een beetje… Tsja… Vind je niet?” Ik vond mezelf ineens een verschrikkelijk watje. “Ja dat is ook wel zo”, zei ze. Ze gaf me een kus, en we besloten snel weer af te spreken.
Een week later was ik een avond alleen thuis. Ze kwam
en ik had voor haar gekookt. Na het eten zijn we in de huiskamer een film gaan kijken, maar ik kon eigenlijk maar aan een ding denken. Toen eindelijk de aftiteling in beeld kwam vroeg ik of ze mee ging naar mijn kamer. “Wat wil je daar doen dan?” zei ze een beetje plagend, waarop ik antwoordde dat ze dat vast wel kon raden. Ze keek even weg en zei toen een stukje serieuzer: “Sorry Michael… ik vind het eigenlijk toch een beetje snel gaan.” Een diepe vloek schoot door mijn hoofd maar ik kon hem nog net inslikken.
We zijn daarna wel veel blijven afspreken. Zonder seks. Ik wilde ook wachten tot zij er klaar voor was. Na een paar weken daten, bracht ik haar een keer naar huis. En eindelijk was het weer zo ver. “Ik ben alleen thuis. Wil je anders nog even binnenkomen?” fluisterde ze in mijn oor. Natuurlijk wilde ik dat. Maar ik had geen condooms bij me. Klote. De volgende week hadden we weer afgesproken, maar toen was ze ongesteld. Had ik natuurlijk ook nooit kunnen verzinnen. En weer een andere keer kwam haar moeder net thuis. Daarna wist ze het weer niet zeker, toen was ik de condooms weer vergeten en uiteindelijk was ze weer ongesteld. Inmiddels had ik al maanden een vriendinnetje, maar was nog steeds maagd. De frustratie begon op te spelen.
Toen was een vriend van me jarig. Ik nam haar mee naar zijn feestje. Het was gezellig, en we dronken wat. En nog wat en nog wat. En nog wat. Totdat we beide stomdronken waren. En je weet hoe dat gaat in zo’n bui. We wilden het nu gewoon doen. Meteen. Ik nam haar mee naar huis. Mijn moeder was er ook maar die sliep al, dus kon het er toch eindelijk wel van komen, vonden we. Waggelend van de alcohol slenterden we naar mijn kamer terwijl we probeerden mijn moeder niet wakker te maken. We ploften neer op mijn bed. Met het nodige geklungel gingen onze kleren uit. Door de alcohol kostte het me veel moeite dat ding überhaupt nog omhoog te krijgen, maar uiteindelijk boog ik me over haar heen en deed het. Ik deed het! Eindelijk. Ik was ontmaagd! Maar ja. Ik was dronken, ik was moe, we moesten stil doen… het ging allemaal maar moeizaam. Ik vond er daarom niet eens zo veel aan. En opeens schoot het door mijn hoofd: had ik het toen maar gewoon in de Palmentuin gedaan.”
Nu populair
