Stonfutu Cornelia Watson (84): ‘Ik voel mij geroepen me voor de jeugd in te zetten’ – Parbode Sneak Peek

Oma Cornelia Watson is nog jong van geest en heeft in haar leven veel jeugd- en jongerenwerk gedaan. Ze heeft na de Wanicaschool, gevestigd tegenover zwembad Parima, een tweejarige opleiding gevolgd tot jeugdleider met EHBO-bevoegdheden daaraan gekoppeld.

Door Usha Main

Ze is moeder van vier dochters en een zoon en woont in het district Commewijne. “Ik was een voltijdse huismoeder voor mijn kinderen in de jaren toen zij nog erg jong waren. Mijn kinderen heb ik grootgebracht te Groot Chatillion en daarna op Tourtonne IV”, steekt oma Watson van wal. “Op de leprozerie Groot Chatillion werden leprapatiënten afgezonderd. Vanuit Paranam bereikte je deze plek na ongeveer tien minuten varen over de Surinamerivier. Groot Chatillion was ook ingericht als medische post voor alle omliggende plantages in het gebied. In 1972 werd Groot Chatillion na 75 jaar gesloten en werden de overige leprapatiënten overgebracht naar de Esther Stichting in Paramaribo. Ik heb daar heel prettig gewoond en mijn kinderen met plezier grootgebracht. Er was geen sprake van discriminatie in die tijd, alle etniciteiten leefden daar als een grote familie.” Te Groot Chatillion gaf ze ook haar krachten aan de padvinderij. In juni 1976 verhuisde ze met haar gezin naar Paramaribo waar ze deze activiteit hervatte. “In 1979 sloot ik me aan bij het Rode Kruis om vrijwilligerswerk te doen. Dat bleek tijdens de jaren 80 een goede keus, want dan had je toch wat bewegingsvrijheid. De militaire periode hebben wij als niet prettig ervaren. We waren bang en Suriname was onveilig. Verder heb ik van 1983 tot 1998 bij de Mathilda Crèche gewerkt als hoofdcrécheleidster.”

Lees verder in het januarinummer van de Parbode

Parbode Magazine is te koop in vele winkels en ook online verkrijgbaar (www.parbode.com/abonneren/)

0

Gedeeld