Stonfutu: Florita Brewster-Liesdek (86): ‘Ik heb in mijn leven baldadig veel gedanst’ – Parbode Sneak Peek
Florita groeide op in de Gonggrijpstraat. “En dat is geen toeval. Mijn moeder is namelijk een kleindochter van een van de gebroeders Gonggrijp, Indo’s, die plantage Geyersvlijt bezaten. Ze waren als houtvesters uit Nederland gekomen om bosonderzoek te doen.
Tekst Renate Sluisdom
Een van hen verwekte mijn grootvader met een vrouw uit het binnenland. De Gonggrijpstraat was hun bezit, vernoemd naar de familie, waar mijn grootvader een perceel toegewezen kreeg.”
Over vroeger vertelt ze: “Wij fietsten overal naar toe, naar de muloschool, de kweekschool, de hoofdakte. In het laatste jaar van de Kweekschool organiseerden we met vijf vriendinnen een taxi, veertig gulden per maand, ieder betaalde acht gulden. Had ik voorgesteld, zodat we niet door weer en wind hoefden.” Florita behaalde haar vierderangsdiploma tijdens haar laatste mulojaar. “Ik was zeventien en ben direct gaan werken. Mijn moeder was een vooruitstrevende vrouw, al haar zes kinderen zijn naar het mulo gegaan.” Eigenlijk wilde ze niet per se onderwijzeres worden. “Mijn vader wilde dat ik apotheker moest worden. Maar die studie was een lange en dure studie, en ik wilde werken, voor mezelf zorgen.” Volgens Florita is er een hemelsbreed verschil tussen het Kweekschoolonderwijs van toen en nu. “Vroeger moest je een mulodiploma hebben, er was geen toelatingsexamen, maar studenten kozen bewust voor de Kweekschool. Nu wordt er geselecteerd voor havo, vwo en Natin, en de rest gaat naar de Kweekschool.
Lees het hele artikel in het maartnummer van Parbode