Johan van Holt (82)
Een vlot geklede heer komt ons tegemoet. Wellicht zijn we op het verkeerde adres, is de eerste gedachte, want we hebben een afspraak met een 82-jarige. Echter, hij beaamt degene te zijn voor wie we komen. Hij lijkt niet ouder dan zestig. Verlegen neemt hij ons compliment in ontvangst en zegt bescheiden: “Het geheim is normaal, zoveel mogelijk goed doen.” We gaan op het balkon zitten en hij begint over zijn jeugd. “Ik ben geboren aan de Keizerstraat. Daar is mijn kumbat’tei begraven. Ik bezocht verschillende scholen in de buurt en behaalde mijn einddiploma op de Frowein.”
Op zijn achttiende kreeg hij zijn eerste baan, op de debiteurenafdeling bij de Firma Kersten. Hij werkte vervolgens voor de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij, waarna hij naar Nederland vertrok. Hij kwam aan op 21 december 1957. “Ik ging werken in een chocoladefabriek. Al gauw werd ik opgeroepen voor de militaire dienstplicht, maar ik moest er niets van hebben. Ik volgde een boekhoudcursus, waardoor ik uitstel kreeg. Bij de derde oproep gaf ik gehoor en werd ingedeeld bij de artillerie van de Koninklijke Landmacht.” Na de basisopleiding koos hij voor de administratieve richting. De leiding vond Van Holt een geschikte kandidaat om naar Nieuw-Guinea te gaan, omdat hij uit de tropen kwam. “Mij niet gezien. Ik zei ze dat als ik naar de tropen moest, ik dan liever naar mijn eigen land ging.” Na vier maanden van voorbereiding vertrok hij naar Suriname. “Ik was zo blij jonge! Ik heb een jaar uitgediend en moest terug, maar toen leerde ik mijn vrouw kennen.” Een mooi liefdesspel begon en Johan besloot te blijven. Meer ook, omdat hij als leidinggevende kon werken op zijn vroegere afdeling bij Kersten. In 1965 kreeg hij de gelegenheid om te solliciteren bij de overheid. “Ik heb gewerkt tot mijn pensionering op het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen.”
Verder lezen? Het hele artikel is te lezen in het novembernummer van Parbode.
Nu populair
