Super-de-luxe toeristenoord in Brokopondo

Langs berg en dal bouwt Kersten

De firma Kersten NV heeft op 3 augustus het startsein gegeven voor de bouw van een super-de-luxe toeristenoord te Berg en Dal in Brokopondo. De kosten van dit gigantische project bedragen acht miljoen Amerikaanse dollars. Het is voor het eerst in de geschiedenis van de toeristenindustrie in Suriname dat een dergelijk bedrag wordt geïnvesteerd in het binnenland. De plantage Berg en Dal is sinds 1870 eigendom van de firma Kersten en traditioneel een bolwerk van de EBGS. Praktisch alle lied- en gezangteksten van de EBG zijn in Berg en Dal geschreven en op muziek gezet. Langs berg en dal klonken psalmen en gezangen…

Het geld voor dit project komt deels uit eigen middelen, van een door de Nederlandse overheid verstrekte PSOM-subsidie en een financiering van de Inter-Amerikaanse ontwikkelingsbank. Bovendien brengt Kersten over niet al te lange tijd “groene aandelen” op de markt. Alle reden voor een feestje, zeker als de president van de Republiek Suriname Ronald Venetiaan hoogstpersoonlijk een klein stukje van de nieuw aan te leggen toegangsweg tot het ressort zal dozeren.
De belangstelling is groot. De pers en tout Paramaribo zijn prominent aanwezig. Ook hoofdkapitein Eddy Folker en de kapiteins en basja’s van de omliggende dorpen zoals Klaaskreek behoren uiteraard tot de genodigden.
Het is ook nogal wat: 45 luxe lodges, een zwembad, telecom-, medische en conferentie- faciliteiten. Volgens Kerstendirecteur Shirley Sowma-Sunter zal dit project een enorm spin-offeffect hebben in de regio. 100 directe en 200 indirecte arbeidsplaatsen. Men belooft land en tuinbouwproducten af te nemen van de locale bevolking, naast de handycraftproducten. Alles bij elkaar zullen ongeveer 1.000 personen ervan profiteren.

Historisch
De 2.500 hectare grote plantage kent een lange geschiedenis. Suiker en hout kwamen er ooit vandaan. Gelegen aan de Surinamerivier functioneerde Berg en Dal ook als laatste post van de politie en de douane. Kapitein Hoop: “Vroeger werden wij op weg naar de stad gevisiteerd te Berg en Dal. Had men te veel aan wi-wiries (kruiden) bij zich, dan werden die in beslag genomen en mocht men niet doorgaan, ammunitie, dat was het, en dat konden ze destijds in de stad niet gebruiken!”
Het historische oude plantagedorp zal worden gerestaureerd en gaan fungeren als educatief centrum voor toeristen. Voor de nieuwe behuizing van de huidige bewoners is 45 hectare gereserveerd en 800 hectare voor de bouw van alle faciliteiten van het ressort. De stichting Berg en Dal treedt op als steakholder van de plaatselijke bewoners en is vanaf de start betrokken bij de ontwikkeling van dit immense project.
Venetiaan verzucht in zijn toespraak dat hij onderweg per auto naar Berg en Dal “had gewenst dat de Afobakka weg al was geasfalteerd”. De assistent-secretaris van het ministerie van regionale ontwikkeling, zelf afkomstig uit Brokopondo, Freddy Linga, is optimistisch. Ook hij meent dat de bevolking zeer zeker een broodje mee gaat eten. De D.C. van Brokopondo benadrukt het spin-offeffect en zegt: “Ik hoop dat er ten aanzien van vooral het milieu harde afspraken worden gemaakt, bijvoorbeeld over de afval- en vuilverwerking.”

Verwachtingen
Training, scholing, opleiding, financiering van bedrijven en bedrijfjes die via Berg en Dal gaan opereren, een winkel, aan de bevolking is binnen de realisering van het project een groot aandeel beloofd. Geen wonder dat de verwachtingen hoog gespannen zijn. Hoofdkapitein Folker benadrukt dat er al zoveel is geprobeerd. “Eerst kwam de palmolie. Toen was er het goud, maar ten kostte van wat niet al, en nu komt het ressort van Kersten. Zal dat blijvende ontwikkeling betekenen? “Brokopondo kon, nanga Sipalawini kon ok tu”, zo zegt hij, de ontwikkeling van de regio daarmee in breder verband zettend. Dwight Muringen en zijn broer Randy Muringen zouden het liefst bij de security willen werken, met een vast salaris en met een echt salarissysteem. Damutsja Kent hoopt op receptiewerk en als er niets anders is dan maar schoonmaken, al is dat met haar Mulo-opleiding nauwelijks een uitdaging te noemen.
“Weet u of er echt een school komt? En of ze werkelijk een winkel gaan opzetten? Nu moeten we helemaal naar Klaaskreek!” Ze zijn opgetogen over de vooruitzichten maar vinden wel dat er meer duidelijk kan worden gemaakt. Ook deze jongelui hebben ervaren dat in het verleden bij andere plannen niet altijd alle beloften werden nagekomen. Erger nog, dikwijls voelden ze zich weer in de steek gelaten. “Voor ontwikkeling is geld nodig, en dat hebben wij niet en de eigenaren wel. Anders was er al veel eerder iets gedaan, als het aan ons lag dan, want we willen best hard werken hoor!”
Ricky Kemble vindt dat ze al heel lang geduld hebben gehad: “We willen graag, er komt ontwikkeling en naar ik hoorde ook een medische post. Ik hoop dat niet alles alleen maar voor die toeristen met het geld is.”

Champagne
Dan is het moment aangebroken om de president van de Republiek het eerste stuk van de nieuwe toegangsweg te laten dozeren, iets wat na instructie door de machinist zonder meer perfect verloopt. Het plengoffer dat vervolgens aan Busi Mamma wordt gegeven bestaat uit een grote fles Parbobier, maar voor de mensen is er champagne. Gelukkig is hoofdkapitein Folker er snel bij om een van de flessen champagne te halen. Met een flinke knal vliegt de kurk van de fles het bos in! En dan schenken Venetiaan en Folker met een krachtige straal de champagne uit over zand en bos.

0

Gedeeld