Superouders: de stille helden van Suriname – Parbode Sneak Peek

De economische situatie in het land maakt vele – onbekende – helden: ouders die dagelijks moeten hosselen om de eindjes aan elkaar te knopen. Vooral als ze veel monden hebben te voeden. Je ziet deze ouders wel, maar doorgrondt ze niet. In eerste instantie kun je denken: ‘Maar waarom maak je zoveel kinderen?’ Totdat je hun verhaal hoort.

Tekst Janine Sibije

Ze staat bij het raam. Haar blik pint zich vast op elk passerend voertuig, maar haar gedachten zijn ver weg van de straat. Ze denkt aan lang vervlogen tijden. De vijftigjarige Marjorie* ziet er ouder uit dan ze in werkelijkheid is. Haar lichtbruine ogen accentueren een gezicht dat door het leven is getekend. Als moeder van twaalf kinderen heeft ze veel doorstaan en geleerd. “Als ik het nu kon overdoen, zou ik maar vijf kinderen krijgen”, zegt Marjorie.

Doordat ze zoveel kinderen heeft, die ze niet allemaal zelf heeft grootgebracht, is het moeilijk om het contact te onderhouden. Haar twaalf kinderen heeft Marjorie met vier verschillende mannen. Ze kan zich nog goed herinneren toen ze zwanger was van haar tiende kind. Omdat de zorg erg moeilijk was, besloot ze een dagje over straat te bedelen. Intussen zijn de kinderen wat ouder, maar het leven is er niet makkelijker op geworden. Marjorie heeft nog de zorg over vijf kinderen, van wie de jongste dertien jaar is. Elke dag moet er eten op tafel, moeten de kinderen naar school.

Ook Sergio*, een 47-jarige vader van acht kinderen, kent het klappen van de zweep. Zijn kinderen heeft hij bij drie verschillende vrouwen verwekt. Vanwege teleurstellingen in zijn relaties koos hij er voor om vijf kinderen zelf op te voeden. “Ik was gauw geneigd de knoop door te hakken wanneer ik in een relatie was, maar nu denk ik er anders over. Ik geef niet meer zo snel op”, zegt Sergio, die een harde les leerde in zijn eerste relatie.

Het hele artikel lees je in de novembereditie van Parbode.

0

Gedeeld