Surinaamse kip: kiplekker?
Twee maanden geleden was in Parbode het treurige relaas te lezen over de Surinaamse kipsector, die niet kan opboksen tegen de goedkope importkip uit de Verenigde Staten en Brazilië. Surinaamse kip zou veel gezonder zijn, zo stelden de lokale kwekers. Maar is dat wel zo? Om dat uit te zoeken, kijken we in tal van supermarkten om na te gaan hoe lekker en vers de bevroren kip erbij ligt in de vrieskisten.
In totaal bezoeken we 23 supermarkten. We doen dit in de tweede en derde week van maart. In negentien supermarkten treffen we lekkere kip aan, verpakt in broodzakjes. De pakjes zijn van onbekende herkomst, zijn niet voorzien van een datum van verpakking of uiterste consumptiedatum. We kunnen kiezen uit boutjes, kipdelen, hele kippen, vleugels en poten. Keus genoeg. Ach, arme kippetjes, we weten wel dat ze nu dood zijn, maar we weten niet hoe ze geleefd hebben. In een ren, een batterij, of biologisch? Helaas, we zullen het nooit weten.
We ontdekken ook lekkere kip van een bekend merk; zo bekend, dat de boutjes en borstjes volgens een verklaring op de verpakking tot volgend jaar maart nog te gebruiken zijn. Goed hè, van onze Surinaamse kip? Die Nederlandse kip blijft hierbij ver achter, want die blijft maar negen maanden goed, maximaal, bij een constante temperatuur van -18 graden.
We stemmen even af met het Bureau Openbare Gezondheidzorg (BOG). Die gaan wel over levensmiddelen, maar niet over kip. Voor kip moeten we zijn bij het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV), afdeling Veeteelt om precies te zijn. Bij dat ministerie treffen we na veel heen en weer bellen en een automatisch antwoordapparaat dat veel geruis produceert, uiteindelijk keurmeester Mohamad. Al onze eigen Surinaamse kippetjes dienen volgens de keurmeester te zijn voorzien van een verpakkings-datum of uiterste consumptiedatum.
De dode tweepoters mogen volgens de voorschriften ten hoogste zes maanden in de vriezer verblijven. Bij die termijn nemen we natuurlijk niet in overweging dat de dienstverlening van de EBS gemiddeld minstens één keer per week voor een half uur of langer wordt onderbroken. Wat geeft dat nou?
Wat dat allemaal geeft, gaan we even na. Wat kan er gebeuren met u, de argeloze consument, die zonder nadenken een willekeurig pakje bevroren kip uit de vriezer van de supermarkt op de toonbank legt om thuis een lekkere pindasoep te koken? Als u pech heeft en als uw kippetje onvoldoende hygiënisch is behandeld (tijdens de slacht, de verpakking, het vervoer, of bij u thuis), dan is de kans groot dat u kennis maakt met de Salmonella: een mooie naam, een lelijke darmbacterie. U gaat er in eerste instantie niet dood van hoor, u krijgt alleen maar wat maag- en darmklachten die na een paar dagen verdwijnen, tenminste als u een flinke gezonde jonge man of vrouw bent. Bent u al wat ouder of juist heel jong, of in verwachting, dan kunnen de gevolgen ernstig tot zelfs zeer ernstig zijn.
Wat doet de Salmonella? Zij tast de dunne darm aan, waar ze een ontsteking veroorzaakt. U krijgt diarree, buikkrampen, hoofdpijn, lichte koorts, rillingen, misselijkheid, slaperigheid en gaat overgeven. Het kan ook erger. Af en toe dringt Salmonella door in de bloedbaan waardoor organen, botten en gewrichten aangetast kunnen worden. Dit kan leiden tot gewrichtsontstekingen of langdurige buikklachten, zoals krampen, diarree of verstopping.
Een beetje stevige infectie en u blijft uw leven lang klachten houden. Salmonella kan hartproblemen geven, abcessen en botontsteking veroorzaken, dit overigens slechts een heel enkel keertje. Besmetting met Salmonella kan ook dodelijk zijn, als iemand uitdroogt en de nierwerking stopt, maar dan moet je echt pech hebben.
Ik zou zeggen: maakt u geen zorgen, lekker kippetje, verrukkelijke pindasoep, eet u smakelijk! U leeft maar één keer.