Surinamers op Curaçao
Surinaamse vereniging op Curaçao moet weer sprankelen
Nog steeds Surinamer
Het gaat niet goed met Justitia, Pietas, Fides, de sociaal-culturele vereniging die in 1941 op Curaçao werd opgericht om als steun en toeverlaat te dienen voor Surinamers die zich daar vestigden. Maar een aantal jonge mensen besloot iets te doen tegen deze teloorgang. Secretaris Jennifer Dors praat Parbode bij.
Surinamers waren en zijn bepaald geen thuiszitters’, aldus schrijver Johan van de Walle in 1975, in zijn nog steeds lezenswaardige herinneringen aan Suriname, Een oog boven Paramaribo. ‘Het reizen en trekken zit hen in het bloed. Als geruchten de ronde deden dat ergens iets viel te verdienen dan trokken niet alleen jonge mannen en vrouwen er op uit, hele families verlieten het land. Overal waar die Surinaamse Creolen zich vestigden, richtten ze verenigingen, leagues of stichtingen op. Zo bloeide op het eiland Curaçao tijdens de oorlog de Surinaamse vereniging Justitia Pietas Fides (JPF). Recht, geloof en trouw: onwaarschijnlijke woorden die het wapen sierden van een plantagekolonie waar tot het jaar 1863 slavernij heerste.’
Kwijnend bestaan
De vereniging Justitia Pietas Fides bestaat nog steeds, maar lijdt een kwijnend bestaan. Een aantal mensen vindt dat daar verandering in moet komen. Onder hen Jennifer Dors, secretaris, geboren in 1976 in Suriname, waar ze tot haar vijftiende woonde, totdat ze vertrok naar Curaçao. Daar doorliep ze de middelbare school en studeerde er rechten, tegenwoordig werkt ze bij een bank. Jennifer: “Ondanks dat Curaçao na zoveel jaar mijn thuis is geworden, zeg ik toch nog steeds ‘Suriname’ wanneer ik in het buitenland ben en aan ‘thuis’ denk.” “De drijfveer van ons allen, en dan spreek ik voor het hele bestuur, was om onze Surinaamse vereniging van de ondergang te redden. Het gebouw zag er verwaarloosd uit en de vereniging was op sterven na dood. Om dit verval te stoppen, hebben we besloten om nieuw leven in de vereniging te blazen. Veel Surinamers hebben ons ondersteund en doen dat nog steeds. Waar wij, als bestuur, voor moeten waken is dat het vertrouwen dat nu in ons is gesteld, niet verloren gaat.”
Verder lezen? Koop dan het maartnummer van Parbode. Nog te verkrijgen via de redactie.