Het is deze maand precies tien jaar geleden dat Parbode het levenslicht zag. Op de cover van Parbode nummer 1 lachte toenmalig minister Alice Amafo van Transport, Communicatie en Toerisme (TCT) de lezers toe. Een terechte keuze voor het eerste grote interview, want negen maanden eerder was ze op pas 28-jarige leeftijd door president Ronald Venetiaan uitverkoren om namens de ABOP bewindsvrouw te worden. Ze had er duidelijk zin in en was van plan om critici en sceptici die de mening waren toegedaan dat ze te onervaren was, wel even een poepje te laten ruiken. Ze gaf toe dat de start ‘moeizaam’ was, maar ‘ik word nu wel degelijk serieus genomen’.
Maar helaas voor de jonge Amafo kon ook zij de verleidingen die ze bij de functie op haar pad tegenkwam, niet weerstaan. Op 4 februari 2007 vierde ze haar dertigste verjaardag op kosten van het ministerie. Daar hing een prijskaartje van enkele tienduizenden srd’s aan, srd’s van de belastingbetaler dus. Toen dat uitkwam, maakte toenmalig president Ronald Venetiaan zonder pardon korte metten met haar: op 19 maart van dat jaar moest ze haar portefeuille inleveren.
Haar politieke ondergang was slechts van tijdelijke aard; in 2010 kwam ze weer even snel terug als ze was vertrokken, nu op Sociale Zaken en Volkshuisvesting. Tja, als je in dit land als drugsveroordeelde en moordverdachte zelfs president kunt worden, en je eigen partijvoorzitter een enorm strafblad heeft en toch nog een voorname politieke rol speelt, dan valt het ‘misstapje’ van Amafo daarbij in het niet.
In elk geval is 10 jaar Parbode een mooi moment om terug te blikken op de verhalen die in de eerste editie verschenen en te kijken hoe het nu gaat met de personen en onderwerpen uit die editie. Dat doen we dus in de mei-editie. Nu in de winkel!
Nu populair
