Zelf had ik Tien koeien nog nooit gehoord toen er zoveel heisa ontstond om dit lied. Dit maakte me natuurlijk wel nieuwsgierig. En niet alleen mij, ook voor vele anderen was het reden om het te beluisteren en zich in de hoogopgelopen discussie te werpen. Wat dat betreft hebben de tegenstanders rapper Scrappy W een enorme dienst bewezen: zijn nummer met Brian B zou nooit zo’n knaller geworden zijn, als zij geen stampij hadden gemaakt. Waarmee maar weer eens is aangetoond dat doorgaans geldt dat het niet uitmaakt hoe anderen over je praten, áls ze maar over je praten. Toen ik Tien koeien uiteindelijk op de gelijknamige verzamel-cd te horen kreeg, heb ik wel even moeten lachen. Net als toen ik Dikke vrouwen voor het eerst hoorde. Want de teksten van Scrappy W zijn grappig en hij kiest onderwerpen waar zeker niet veel andere artiesten over zingen. Hierdoor vallen zijn liedjes op. Je merkt dat hij met zijn teksten een standpunt wil innemen. In de titelsong Tien koeien vertelt hij het verhaal van een Dyuka-jongen die verliefd is op Rubia, een ‘koelie’ meisje, maar dit wordt afgekeurd door haar opa. Is het trouwens toeval dat Hindostaanse meisjes in een onmogelijke multi-etnische relatie wel vaker Rubia heten? Wie herinnert zich niet de Rubia in Pim de la Parra’s klassieker Wan Pipel. Maar goed, Rubia’s opa zegt dat als de Dyuka-jongen haar wil, hij tien koeien en een nieuwe Zündapp moet geven als bruidsschat. Het loopt allemaal anders en op het eind wil Rubia zelfmoord plegen door een liter vergif te drinken. Dit is een verhaal dat heel bekend klinkt in de Surinaamse samenleving, zelfmoord plegen vanwege een mislukte relatie. Ik vind dat hij dit op een grappige manier naar buiten heeft gebracht in dit lied. Ook is het goed dat hij de daad afkeurt, omdat het niets oplost. Dat dit lied bepaalde bevolkingsgroepen zou beledigen, vind ik belachelijk; er komen woorden in voor die iedereen, ongeacht etnische afkomst, in het dagelijkse leven gebruikt. Scrappy W heeft niets anders gedaan zijn gedachte over een gevoelig onderwerp al rappend te uiten. Zoals hij ook in Dikke vrouwen gewoon aangeeft dat hij op volle vrouwen valt; ze zijn mooi en hoeven niet te veranderen. En in Super Saamaka steekt het de Marron-jongeren een hart onder de riem, door ze voor te houden dat ze niet minderwaardig zijn. Hoewel ook de overige nummers een leuke beat hebben, zou ik ze niet keer op keer kunnen aanhoren of erop willen dansen. Daarvoor is het teveel van hetzelfde.
Quirine Meester
Tien Koeien, Scrappy W, 2013, The Boss Images
Nu populair
