Toen & nu
De Waterkant is een van de populairste, maar ook een van de oudste plaatsen van Paramaribo. Wat deze straat zo belangrijk maakt, is dat hij vlak naast de Surinamerivier ligt. Dit was het eerste gedeelte van de stad dat reizigers vanaf het water te zien kregen. Schepen uit Europa en Amerika meerden er aan, maar ook bewoners van plantages kwamen hier per boot de stad opzoeken. Er was dan ook een grote economische rol weggelegd voor de Waterkant. Waarschijnlijk heeft deze plek al vanaf zijn ontstaan gediend als marktplaats, waar goederen, maar ook slaven verkocht werden. In bijna elk gebouw was een handelszaak gevestigd, waar men meestal op krediet kocht. Goede klanten betaalden binnen zes maanden, wie dat niet deed werd aangemaand: eerst mondeling, dan schriftelijk en tenslotte door lopers. Was je schuld nog steeds niet afgelost, dan had je een aanklacht aan je been. Op de achtergrond van de oude foto is helemaal op het einde van de straat een gebouw te zien aan het Onafhankelijkheidsplein, dat destijds het Gouvernementsplein genoemd werd. Dit is de Buiten Sociëteit ‘Het Park’, één van de oudste verenigingen van het land. Het clubgebouw werd in 1877 in gebruik genomen en was voorheen vermoedelijk de directeurswoning van een plantage. Sinds 1996 is De Nationale Assemblee erin gezeteld. De Waterkant wordt niet voor niets als toeristische hotspot aangeprezen in reisgidsen. Nog steeds staan er belangrijke gebouwen, zoals de Centrale Bank van Suriname, de Lutherse Kerk en de Waag. Het zijn vaak nog houten huizen, waarvan sommige heel goed onderhouden zijn en andere een opknapbeurt kunnen gebruiken. Vroeger behoorden de woningen tot de hogere stand. Voornamelijk Europeanen namen er hun intrek, maar later ook welgestelde Surinamers. De mooiste koopmanshuizen zijn te vinden tussen het Onafhankelijkheidsplein en de Waag, het deel dat op de foto’s staat. Tijdens de branden van 1821 en 1832 werden de huizen aan de Waterkant getroffen, waardoor de meeste pas dateren van de tweede helft van de negentiende eeuw. De sfeer is echter niet verdwenen. De gebouwen stralen een herinnering uit aan vervlogen tijden.