Toen & nu
Suriname telt honderden oude gebouwen met een mooie geschiedenis
Het Waaggebouw
1908 – 2011
Gedecoreerd met gigantische beeldhouwwerken van kunstenaars uit Gunzi en een originele oude wegi (weegschaal), staat aan de Waterkant het Waaggebouw. Begin deze eeuw werden talloze feesten georganiseerd door toenmalig uitbater Botty Sanchez die in 2008 overleed. Een schril contrast met waarvoor het gebouw in de achttiende tot en met de twintigste eeuw werd gebruikt. Het Waaggebouw werd ook wel Kofiwegi genoemd. Letterlijk vertaald: koffie wegen.
In het verleden werden allerhande producten gewogen, zoals koffie, suiker, zout, tabak, indigo, cacao en luxe stoffen voor de vrouwen van de rijke plantage-eigenaren. Maar ook slaven werden gewogen, gemeten en verhandeld in afwachting van verscheping naar hun nieuwe eigenaar. Het oorspronkelijke Waaggebouw bestond al in de zeventiende eeuw en was toen een klein houten gebouw. Tijdens de grote stadsbrand in 1821 werd deze in de as gelegd. Vanwege het economische belang werd het snel weer herbouwd, dit keer iets verder van de Surinamerivier af dan het oorspronkelijke gebouw. W. Vroome maakte het ontwerp. Op 9 juli 1822 legde gouverneur A. de Veer de eerste steen. De bouw duurde twee jaar. Het Waaggebouw is geheel opgetrokken uit gepleisterd baksteen met afgeronde houten ramen. Op ruim vier meter hoge zware Dorische zuilen rusten de enorme balken van het plafond. De houten vloer is vervangen door een stenen versie. De hoge plafonds, grote ramen en deuren maken dat de rivierwind er prettig doorheen waait en airco’s overbodig zijn. De bovenverdieping werd in 1865 ingericht als kantoor van de recherche. Tot 1967 was de douane gevestigd in het gebouw. Botty Sanchez opende een jaar of tien geleden een kunstgalerie, waar Surinaamse kunstenaars hun kunstwerken exposeerden. Het Waaggebouw is inmiddels een toeristische trekpleister waar nu een Italiaans restaurant in is gevestigd. De achtermuur, zoals te zien op de foto, biedt nu beschutting aan tafels voor dinerende gasten.