Uit broodvrees rommel publiceren
Reclameboodschappen inspreken, in een politieke trui rondlopen of je laten omkopen. Veel journalisten in Suriname maken hier al jaren een gewoonte van, als ze niet al zijn overgestapt naar de overheid. De scheidslijn tussen propaganda en journalistiek wordt steeds vager in Suriname. Voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) Wilfred Leeuwin noemt het ‘de ondergang van Suriname’.
Zeventig procent van de studenten van de journalistieke opleiding aan de AHKCO kiest na het afstuderen voor een baan bij de overheid. Dat is volgens Leeuwin ook niet zo gek. “Na de opleiding ben je eerder een voorlichter dan een journalist.” In de afgelopen twintig jaar zijn de meeste journalisten dan ook overgestapt naar voorlichting. Leeuwin interviewde in zijn hoedanigheid van voorzitter van de SVJ 87 mensen die daarvoor kozen. “Mensen zien journalistiek als een springplank naar de overheid. Daar heb je meer financiële zekerheid, minder werkdruk, meer voorzieningen en de kwantiteit van het werk is minder. Het is voor velen belangrijk om geld te verdienen, maar het moet geen trend worden dat journalisten naar een beter betaalde baan overstappen en in een politieke trui gaan lopen.”
Maar niet alleen journalisten zijn schuldig. Het begint volgens Leeuwin al bij mediabedrijven die zich niet verdiepen in de journalistieke principes. “Media moeten meer kennis nemen van journalistieke principes en ethische kwesties. Uiteraard moeten zij die ook nastreven, zodat journalisten niet in de verleiding komen om rommel te publiceren of tegenstrijdige bijbaantjes te nemen. Kennelijk bieden eigenaren niet genoeg salaris.”
Verder lezen? Lees het hele artikel in Parbode magazine.