Valse profeet met nephaar
Ernest Angley was even in het land! De blinden zouden kunnenzien, de doven weer horen, de kreupelen lopen en het lijden van aids-patiëntenzou tot het verleden behoren. Reden voor Parbode om, gewapend metzwemmerseczeem, obstipatieproblemen en aangeboren scepsis, een kijkje te gaannemen tijdens de gebedsbijeenkomsten van de opmerkelijke Amerikaan, die doorzijn volgelingen de hemel in wordt geprezen.
Trek sokken aan en het zwemmerseczeem is daar. Zalfjes,poedertjes en andere wondermiddeltjes bieden sinds mijn tienertijd geenuitkomst meer. Zeker in Suriname niet. De combinatie van hogeluchtvochtigheidsgraad en katoen/polyester rond de tenen is vragen om problemendie vooral tot jeuk, rode vlekken en af en toe pijnlijke momenten leiden.
Tel daar de traditionele poepproblemen bij op (waarbijzonder koffie en sigaret op de nuchtere maag de afvalstoffen zich in de buikblijven ophopen), en je bent zonder meer rijp voor Ernest Angley. Dat tenminstebeweerden, na de zoveelste klaagzang van mijn kant over al mijn klachten,gelovige vrienden van mij.
Want Angley is niet zomaar iemand, zo probeerden zemij te doen geloven. Hij is gezonden door God, een nieuwe zoon, dus zeg maareen kloon van Jezus. Of je nu gelooft of niet, je wilt toch alles proberen omvan de onophoudelijke kriebel tussen de tenen en de poepfile in de buik af tekomen. De zoveelste dokter kost geld, Angley doet het allemaal voor noppes, zowordt in zijn flyers beloofd.
Dus met kwalen en de nodige argwaan toch maar de reisnaar het Frank Essed-stadion ondernomen. Baat het niet, het schaadt hopelijkook niet. En duizenden anderen deelden die gedachten, getuige de massa die drieavonden lang afkwam op de wonderman.
Pruik
Het moet gezegd: wie Ernest Angley van dichtbij ziet(wat niet meevalt, hij wordt beter beschermd dan onze eigen president) kan nietanders dan concluderen dat hij er voor een man van 84 (bijna 85) verdraaid goeduitziet. Om tegelijkertijd te concluderen dat God geen middeltje heeft voorhaargroei, gezien de opzichtige pruik (kwaliteit vaste vloerbedekking) die hijop heeft. Maar ach, aan kaal zijn is nog nooit iemand dood gegaan, aan aids enandere enge kwalen daarentegen wel. En die geneest Angley, uiteraard dankzijzijn contacten met een Almachtige op een etage die wij als eenvoudige zielennooit zullen bereiken.
Vooraf natuurlijk gebeld met de kerken die hem naarSuriname hebben gelokt: kan hij ook zwemmerseczeem en een voetkwaal genezen.‘Jawel’, is steevast het antwoord, ‘maar het programma voor de drie avonden isal vol’. Maar door gewoon tussen het publiek te gaan staan, zou het zomaarkunnen dat de euvels als sneeuw voor de zon verdwijnen.
De kandidaat doodzieke Surinamers die rechtstreeksdoor hem zouden worden genezen, zijn via de kerken geselecteerd door deomvangrijke delegatie die met Angley is meegereisd. Want als hij op pad gaat,doet hij dat niet zomaar. Sterker nog, hij komt met zijn eigen privé-jet, waareen slordige tachtig volgelingen in passen. Een groot deel daarvan is ingehuurdom de lijders aan van alles en nog wat door te lichten.
Tijdens de eerste van de drie avonden blijkt datdoorlichten toch niet helemaal geslaagd te zijn. Want behalve dat je doodziekof flink gehandicapt moet zijn, behoor je ook een aanbidder van God te moetenwezen. Zo niet, dan kun je genezing wel vergeten, zo constateerde de doofstommevrouw, die na haar weigering om te bidden genadeloos van het podium werdafgevoerd, zonder de zegeningen van en de genezing via Angley.
Duit
Maar er komt natuurlijk meer bij kijken: geld!Weliswaar is de toegang gratis, wie de illusie wil behouden genezen te worden,dient letterlijk een duit in het zakje te doen. Of zeg maar gerust zak!Vriendelijk lachende dames houden de zakken bijna dwingend voor de neuzen vande aanwezigen, nadat Angley herhaaldelijk vanaf het podium duidelijk heeftgemaakt waaróm je moet geven. “Door aan mij te geven, geef je aan Jezus, en diegeeft er wat voor terug.” Die boodschap gaat erin als koek, afgaande op debijna uitpuilende zakken, die een inhoud hebben waar minister Hildenberg vanFinanciën jaloers op zou zijn.
En dan is er nog een vreemd soort veiling, waarbijstevig in de portemonnee gegraaid moet worden. “Wie heeft er driehonderd SRDover voor genezing?”, klinkt het uit zijn mond. Mensen schuiven heen er weer ophun stoel en kijken elkaar aan. Snapt Angley niet dat dit bedrag het dubbele isvan wat een bejaarde per maand van de overheid krijgt? Of geneest hij alleenmaar de rijken? Maar zelfs de rijken is dit teveel, pas als hij als eenvolleerd koopman is gezakt tot tweehonderd SRD, maken een man en een vrouwschuchter hun portemonnee open. Bij honderd SRD is voor meer mensen de drempelvoldoende verlaagd, bij tien SRD worden de biljetten massaal in de luchtgestoken. Ondertussen laat de schimmel op mijn teen weten dat ie er nog zit enis de jeuk niet te harden.
Of de giften ook beloond zijn met genezing, zal vooreen groot deel altijd een raadsel blijven, want zij die het voorrecht hebben ophet podium te komen voor genezing zijn vooraf streng geselecteerd en worden naafloop direct afgevoerd naar een plaats die aan het oog van het publiek isonttrokken.
Enkele dove pupillen van de Kennedystichting die ookter plekke waren, zijn echter nog altijd doof, zo blijkt uit een telefoontjeenkele dagen later. En de 33-jarige Lisette, die sinds zij zich kan heugen lastvan migraine heeft, stond een dag later opnieuw met knallende koppijn op. “Ikheb twintig SRD bijgedragen, dat is dus weggegooid geld. Maar als je je levenlang al lijdt, ben je bereid alles te proberen. Dus ook dit.”
Angley dekt zich in zijn promotiecampagnes en tijdensde bijeenkomsten ook in, zo slim is hij wel. “God heeft genezing voor iedereman, vrouw, jongen of meisje over de ganse aarde, maar voorbereidingen om hette ontvangen, moeten worden gemaakt. Hij heeft beloofd u te genezen als u eenkind van God bent, maar alle beloften en zegeningen van God zijnvoorwaardelijk.” Kortom, als je niet gelooft ben je kansloos en geloof je tochdan is de kans nog niet erg groot dat je gezond en wel weer naar buiten stapt.
Voor zijn komst naar Suriname bracht de MiracleCrusade Angley een bezoek aan buurland Guyana. Voor de minister vanVolksgezondheid reden om te waarschuwen voor zijn enge boodschap. “Artsen zijnbevoegd om te genezen, Angley niet. Het gevaar bestaat dat hiv-patienten enandere ernstig zieken na zogenaamd door hem te zijn genezen, stoppen met hetslikken van hun medicijnen.” Maar verbieden kon hij de bijeenkomst niet.
Duister
Deze Angley, die zijn thuisbasis heeft in CuyahogaFalls, een plaatsje in de Amerikaanse staat Ohio, werd opmerkelijk genoegenkele dagen later in Suriname wel met alle egards ontvangen door de hoogstepolitici. Een vreemde opstelling, zeker als je bedenkt dat wereldwijd demethoden van Angley als duister worden beschouwd. Na een paar uur ben ik hetzat. Ik ga naar huis, want ik moet poepen. Dat is niet aan Angley of Jezus tedanken, maar aan de overdadige hoeveelheid peper die ik eerder op de dag naarbinnen heb gewerkt. Het zwemmerseczeem is gebleven, de scepsis heeftplaatsgemaakt voor pure argwaan. Als je het mij vraagt is Angley niets andersdan een valse profeet, die de naam van God en Jezus misbruikt voor zijn eigengewin.