Vanuit de Cultuurtuin: Nepnieuws: onze bevolking wil niet bewegen – Parbode Sneak Peek
Onze hele bevolking is verschrikkelijk lui, meldt de Times of Suriname op 7 september. En onze vrouwen spannen de kroon. Zij behoren tot de meest luie vrouwen van de wereld. We staan in de top drie, een plek die goed is voor een bronzen medaille. In de Caricom staan we zelfs op nummertje één. De World Health Organization (WHO) heeft alles gemeten en gewogen. De WHO hanteert een norm van 150 minuten bewegingsoefeningen per week per persoon. Onze lakse vrouwen zitten ver onder die norm. Ze zitten de hele dag maar op hun luie… voor de televisie, in plaats van gymnastiekoefeningen te doen. Aldus andermaal onze Times.
Onze vrouwen lui? Onze vrouwen lui! Wat denkt die WHO wel! Neem bijvoorbeeld mijn buurvrouw Sonja. Zij staat in de ochtend om half vijf op om te koken voor haar gezin. De toespijs is een half uurtje later klaar, want de groente had ze die avond ervoor al gesneden en de fijne droge garnalen hoeven niet veel voorbereiding. Even weken in warm water met wat azijn, afspoelen en drogen. Daarna gaat Sonja baden en aankleden, haar jongste kind ondergaat hetzelfde ritueel en krijgt de fles. De oudere kinderen kunnen zichzelf al aardig redden. Haar oudste zoon heeft geleerd hoe hij rijst moet koken. Wanneer hij om 13.00 uur van het mulo komt, gaat hij onmiddellijk aan de slag. De drie schoolgaande kinderen kunnen eten wanneer ze uit school komen.
Zelf loopt deze luie vrouw met haar jongste kind op de arm om klokslag zes uur naar de dichtstbijzijnde bushalte. Die bushalte ligt niet naast de deur, maar ruim een kilometer lopen van haar huis. Onderweg levert ze haar kind snel af bij het oppashuis. Ze stapt in de bus richting haar eerste betrekking. Sonja moet er uiterlijk om zeven uur zijn om de instructies van mevrouw te ontvangen. Vandaag staat er een flinke afwas te wachten, ze moet het aanrecht opruimen, het gasfornuis schoonmaken, de bedden opmaken, shutters reinigen, vegen en dweilen, bad en toilet goed boenen en het terras bezemen.
Om tien uur is ze, als ze flink doorwerkt, klaar bij haar eerste opdrachtgeefster. Op naar betrekking nummer twee. Het heeft geen nut om met de bus te gaan, want dan moet Sonja een keer overstappen, dus loopt de vrouw een half uurtje naar haar volgende dienstbetrekking. Ze heeft een sleutel van dit tweede huis. Binnengekomen ziet ze dat mevrouw een bezem half onder het bed heeft gestoken. De boodschap is duidelijk. Ze moet nou eens goed onder de bedden vegen. Mevrouw was vorige week duidelijk niet tevreden over de verrichte werkzaamheden, want nu ziet ze ook nog een doek nadrukkelijk op de wastafel liggen, vergezeld van een flacon schuurmiddel.
Na drie uurtjes flink doorwerken heeft Sonja ook hier haar taak weer volbracht. Voor vandaag is ze klaar. Van mevrouw mag ze aan het eind van haar werk een broodje eten. Het is half drie wanneer Sonja de deur achter zich dichttrekt. Ze loopt naar de bushalte, stapt in de stad over op de bus die haar naar huis brengt. Nou ja, naar de hoofdweg. Ze loopt het laatste eind, haalt haar jongste kind van het oppashuis en stapt stevig door naar huis.
Lees het hele artikel in het novembernummer van Parbode