Zit ik me daar aan de andere kant van de oceaan, bijna 8000 kilometer verwijderd van huis en erf, een beetje te vervelen. Sta ik me daar doelloos uit het raam te staren, geen zin om uit huis te gaan. Raast het verkeer voorbij, grote vrachtwagens op weg naar de bevoorrading van nog grotere supermarkten. Trappen voorovergebogen fietsers in hun winterjas driftig voorbij. Is het nota bene mei, en ook nog eens rillerig koud en donker bewolkt. En wat blijkt? In het land waar alles mogelijk is, hebben ze in de gauwigheid kans gezien om een escortbureau op te richten. Voor vrouwen, voor ons! Althans dat meldt de Ware Tijd.
Op 28 april was er nog geen vuiltje aan de lucht, nou ja beetje ongelukkige woordkeus, drie weken later draait het zaakje al! Wat zeg ik, ze zijn terwijl ik dit schrijf volgeboekt tot en met eind juni! De manager van het jonge bedrijf, ene Raoul, is blij verrast. Twee advertenties en evenveel oproepen op Facebook resulteerden in zestig aanmeldingen van enthousiaste mannen die hun diensten volgaarne wilden verlenen. Tweeëndertig mannen kwamen door de selectie.
Dat moet trouwens nog een heel gedoe geweest zijn met die selectie, want bij het bedrijf weten ze bijna alles van die mannen: de leeftijd, het uiterlijk voorkomen, dat is voor de hand liggend, maar ook de gezondheidstoestand. En dat niet alleen, nee dames, ook de lengte van het geslachtdeel is nauwkeurig vastgesteld. Hier raakte ik eerlijk gezegd de draad een beetje kwijt, want er is ook marktonderzoek gedaan en wat blijkt? De vrouwelijke clientèle wil bij voorkeur oraal bevredigd worden.
Dat vrouwen bij voorkeur oraal bevredigd willen worden, kan ik begrijpen. Van orale bevrediging krijg je over het algemeen geen kind, en de kans op andere seksueel overdraagbare aandoeningen is eveneens minimaal. Maar voor die specifieke vorm van dienstverlening is de maat van het geslachtsdeel naar mijn bescheiden mening niet relevant.
Tijdens de selectie zijn de mannen ook getoetst op ‘het vermogen tot discretie’. Dat is natuurlijk een heel belangrijk aspect in deze branche. Immers, voor we het weten, staan u en ik schaars gekleed op Facebook in een compromitterende situatie. Of worden we onder druk gezet en betalen we omvangrijke bedragen om onze ‘dameswensen’ geheim te houden. Hoe dat vermogen tot discretie is getoetst, lezen we helaas niet in het artikel. En hoe ik erachter kan komen, of mijn heer naar keuze een relatief groot vermogen tot discretie heeft, of een aanmerkelijk kleiner vermogen, wordt ook niet vermeld. Persoonlijk zou ik aanvullend onderzoek op het gebied van de verstandelijke vermogens sterk aanbevelen.
Het hele artikel is te lezen in het julinummer van Parbode.
Nu populair
