Alenten tingifowru wani meki oso, dreiten a e frigiti. Deze volkswijsheid, waarbij de aasgier tijdens het regenseizoen aankondigt zijn infrastructuur in orde te zullen maken, maar tijdens de droge tijd al zijn intenties vergeet, is ongetwijfeld van toepassing op huidige en voormalige beleidsmakers.
We merken namelijk steeds weer dat zaken die op de lange baan worden geschoven, uiteindelijk compleet uit de hand lopen, waarna weer plechtig wordt beloofd dat de nodige maatregelen zullen worden getroffen.
Zo lag recentelijk het openbaar leven in Suriname voor enkele dagen plat, omdat slecht onderhouden openbare werken niet bestand bleken tegen de gevolgen van één zware regendag. Nauwelijks een week later sloeg op totaal ander vlak de vlam in de pan, toen bewoners en opstandelingen in het dorpsgebied Pikin Saron houttransporttrucks in brand staken en in een vuurgevecht met gewapende machten belandden. Ook hier moeten de oorzaken gezocht worden in lamlendig uitstelgedrag en kwaadwillig, achterbaks regeringsbeleid. Al decennialang vertikt de politiek het om de grondenrechten van in stamverband levende burgers wettelijk te regelen, integendeel wordt juist olie op het vuur gegooid door goud- en houtconcessies uit te geven in inheemse leefgebieden.
Een ander voorbeeld van persisteren in ongelooflijk koppig en halfslachtig gedrag betreft het vraagstuk rond de zogeheten Open Markt Operaties en termijndepositoveilingen. Hoewel de top van het land dondersgoed weet dat commerciële banken miljoenenwinsten maken met deze lanti-zwendel en de koers daardoor alleen maar verder wordt opgestuwd, gaat men moedwillig door met deze volksverlakkerij. Het is dan ook geen wonder dat de regering-Santokhi-Brunswijk, die deze maand precies drie jaar aanzit, nog nauwelijks op enig draagvlak kan rekenen. Maar na drie jaar valse beloften, problemen vooruitschuiven en schandalen in de doofpot stoppen, is dat zeker geen verrassing.
Nu populair
