Als er vanuit wordt gegaan dat de huidige coalitie nog erin slaagt de volledige regeerperiode van vijf jaar uit te zitten, dan zit inmiddels de eerste helft van regeertermijn Santokhi-Brunswijk erop. Aanvankelijk kreeg VHP-voorzitter Santokhi veel credit van het electoraat fu seti Sranan, echter lijkt zijn regeeravontuur tot nu toe meer op een dollemansrit, waarbij de ene debacle na de andere uit de achtbaan schiet.
De dieperliggende oorzaken van de complete afgang van het VHP/ABOP machtsblok zijn legio, maar de kern zit vooral in het regeercoalitiefundament dat in elkaar is gezet met zeer inferieure bouwstenen. Jarenlang stond ‘Sheriff’ immers op de barricades tegen (veroordeelde) kleptomanen, (drugs)criminelen en moordenaars, om vervolgens prompt met ‘die andere’ veroordeelde drugscrimineel/politicus een duivelspact te sluiten. Men heeft óf principes óf geen principes en voor degenen die beweren dat ‘Sheriff’ geen keus had dan alles van ABOP te slikken: hard onderhandelen in de politiek is ook een vak.
Nu heeft de ex-Juspol-minister geen enkele morele grond om op te staan, en is, net als bij de vorige regering, de deur wagenwijd opengezet voor gegraai, verspilling, nepotisme, vriendjespolitiek en dubieuze randfiguren. In dit kader is erg kenmerkend de tragiek rondom een zekere ‘Money Hond’, die jarenlang kon koketteren met een miljonairslifestyle ondanks zeer sterke vermoedens van connecties met drugs en witwassen.
De grote vraag is of het roer zal worden omgegooid in de tweede helft van de regeerperiode, zeker nu Paars al handenwrijvend toekijkt om weer in het machtscentrum te komen. Feit is dat er nog harde noten gekraakt zullen moeten worden en bepaalde politieke partners ongetwijfeld eieren voor hun geld zullen kiezen door het zinkende schip te verlaten. Immers: betre mi mati mandi, mi boto no boro, oftewel beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald
Nu populair
