Het is inmiddels al meer dan vier jaar geleden dat de Nederlandse douane een geldtransport van 19,5 miljoen euro van de Centrale Bank van Suriname in beslag nam. Achteraf bleek de impact van die euroblokkade zo enorm, dat onze lokale valuta-economie vanaf toen compleet ontwrichtte.
De oorzaak van vermelde verstoring op onze valutamarkt moet gezocht worden in de strenge maatregelen die ons valutabetalingsverkeer bemoeilijken. Nog altijd is het via internationale voorwaarden exporteren van cash valuta erg problematisch. Handelsbanken kampten in de afgelopen periode bijvoorbeeld met het monetair vraagstuk van het periodiek omzetten van grote hoeveelheden overtollige euro’s naar dollars, die nodig zijn voor onder meer tachtig procent van onze importen. ‘Valuta-avonturiers’ zagen daarop een gat in de markt en reisden met koffers vol euro’s naar Miami om deze te converteren naar broodnodige dollars.
Maar alles wat begint met ‘te’ is niet goed. Waar cambio’s en handelsbanken bij wijze van spreken eerst tot de nokken toe vol zaten met contante euro’s, zitten ze nu over hun oren met cash dollars die ze blijkbaar niet kwijt kunnen. De maatregelen van de commerciële banken op deze kwestie zijn echter even belachelijk als draconisch, aangezien cliënten die het wagen cash valuta aan te bieden, nagenoeg als halve criminelen worden behandeld.
Gezien hun onnozele maatregelen en hun oppervlakkige mantra dat iedereen voortaan alles giraal moet doen, bevestigen Surinaamse banken in feite dat het ze enorm schort aan creativiteit, daadkracht en inzicht. Het is ronduit crimineel dat banken de problematiek van overtollige valuta afwentelen op hun cliënten. Banken zouden juist het vlotte aanbod van deviezen moeten verwelkomen en zelf met adequate oplossingen moeten komen voor hun luxeprobleem. Dat miljoenen euro’s na jaren nog vastzitten, is immers niet aan ons gelegen.
Nu populair
