Met het losbarsten van lang opgekropte volkswoede in de tweede helft van juli lijkt een geest uit de fles ontsnapt die niet meer erin te krijgen is. Het is namelijk evident dat bij grote delen van de samenleving de ontevredenheid een kookpunt heeft bereikt. Dergelijke onvrede over het tot nu toe gevoerde regeringsbeleid registreerden we overigens al eerder tijdens onze Parbode online enquête die we enkele maanden voor de massale straatprotesten hielden. Het gros van de duizend respondenten gaf de huidige coalitie toen een (diepe) onvoldoende als het gaat om de aanpak van kwesties als corruptie en economie.
Natuurlijk zijn de oorzaken van alle problemen niet op conto van president Santokhi en moet zijn team alle zeilen bijzetten om de augiasstal van de vorige regering uit te mesten. Echter wordt er naar mening van velen bitter weinig gedaan aan het achterwege laten van nepotisme en vriendjespolitiek. Tupatdrai wordt eerder hoge prioriteit gegeven aan het accommoderen van eigen familie- en kennissenkring, in plaats van aan het bezweren van de vele crises die ons land teisteren.
Gezien het verloren vertrouwen en de grote onrust onder grote delen van het volk, is het de vraag in hoeverre de huidige coalitie nog tot behoorlijk puinruimen komt in haar resterende regeerperiode. Het is in ieder geval te hopen dat ze de sterke signalen over ontevredenheid ter harte neemt en nu eens eindelijk structurele verbetering brengt aan onze leefbaarheid die de laatste jaren verschrikkelijk achteruit is gegaan. We bevinden ons op een point of no return. Meer dan ooit zijn empathie en verantwoordelijkheidsgevoel noodzakelijk, vooral hoe Paars al handenwrijvend toekijkt om weer in het machtscentrum te komen. Hoog tijd fu drai anu, pari a boto.
Nu populair
