Voorwoord: Gezondheidscrisis
Moni na grani, ma gesontu na basi, oftewel gezondheid is de grootste schat, niets gaat daar boven, luidt een volkswijsheid. Inderdaad is gezondheid het hoogste goed en behoort een goede gezondheid tot de belangrijkste factoren die bijdragen tot ons geluk. Niettegenstaande dit voor de hand liggend inzicht, krijgt onze gezondheidssector al jaren een stiefmoederlijke behandeling.
De sector verkeert in een diepe crisis mede door de alsmaar verslechterende economische malaise en schromelijke nalatigheid van opeenvolgende regeringen. In bepaalde medische disciplines zoals de nefrologie, is zelfs sprake van alarmfase code rood: honderden patiënten moeten dialyseren, terwijl er nog eens duizenden potentiële dialysepatiënten zijn.
Ziek worden blijkt steeds gevaarlijker en duurder te worden in Suriname. Noodzakelijke medicamenten zijn vaak moeilijk te verkrijgen, verouderde/defecte medische apparatuur wordt niet vervangen, en steeds meer medisch personeel geeft er de brui aan.
Het is dan ook erg merkwaardig en contraproductief, dat als voorstel om de gezondheidszorg uit de crisis te halen, president Santokhi recentelijk simpelweg suggereerde dat de medische specialisten zouden moeten inleveren. Bij ons staatshoofd rinkelde er blijkbaar geen belletje dat het grootste probleem van deze regering, de regering zelf is, en hij zoals gewoonlijk weer de fout bij de ander zocht, in plaats van bij zichzelf. Blijkbaar hoeven Chan & Co zelf nimmer in te leveren, terwijl daarentegen zo’n beetje iedereen in dit land wordt uitgeknepen.
De ernstig verziekte situatie in ons land is de voorbode van een rampscenario waarbij de gezondheidszorg en andere sectoren compleet in elkaar donderen. Overigens ligt ook ons bedrijf aan het infuus en kunnen we u ook in deze editie nog niet aangeven wat ons nieuw kantooradres is. We zijn ervan overtuigd dat we de tijdelijke uitdagingen zullen overbruggen en rekenen in deze op uw begrip.