Uit statistieken blijkt dat er jaarlijks zo’n drieduizend jachtvergunningen worden toegekend aan jagers. Jacht wordt alsmaar populairder in gebieden die door ontsluiting makkelijker toegankelijk worden. Echter, ongecontroleerde wildjacht vormt een toenemend gevaar voor bedreigde Surinaamse diersoorten. Door toedoen van menselijk handelen staan bepaalde ecosystemen onder druk en zijn diverse species sterk in aantal verminderd. Zo is de onbetaalbare twatwa op Surinaams grondgebied praktisch verdwenen in het wild, wordt de seku zelden tot nooit gespot, en is de kleurrijke pijlstaartrog libaspari, die alleen in de Corantijnrivier voorkomt, erg kwetsbaar voor overexploitatie.
Een nieuwe, zorgwekkende ontwikkeling is de illegale jacht op jaguars en de handel in jaguarlichaamsdelen. Naar verluid kunnen uit het karkas van deze katachtige zo’n twintig tot dertig kuipjes aan ‘jaguarpasta’ worden geproduceerd, die in China goed zijn voor wel 3000 US-dollar per stuk. De million dollar question is dan ook hoe dergelijke lucratieve stroperij, die wordt aangewakkerd door de grote vraag op de Aziatische markt, aan banden kan worden gelegd. Hoewel handel in de beschermde diersoort bij wet strafbaar is, is het jachtverbod op de jaguar een papieren tijger gebleken. Dienst ’s Lands Bosbeheer, dat onder het ministerie van RGB valt, komt vooralsnog over als een tandeloos controleorgaan.
Afgezien van de toenemende jachtdruk, zullen Surinaamse jaguars alleen maar kwetsbaarder worden, doordat mijnbouw en houtkap hun natuurlijke habitat aantasten. Voortdurende inspanningen zijn dringend geboden om ze te beschermen. Een behoorlijk actieplan moet worden opgesteld en lokale gemeenschappen moeten daarbij nauw worden betrokken. Onze jaguars zijn nog te redden als er nu actie volgt en meer controle komt. Hoog tijd sobun om de druk op met name Pa Lanti op te voeren.
Nu populair
