Voorwoord: Junk Su munt weer geen ene cent waard

De geschiedenis heeft zich herhaald: de Surinaamse munt is weer geen ene cent waard. Met de officiële aankondiging van het in roulatie brengen van bankbiljetten met nominale waarden van SRD 200 en SRD 500, is wederom een psychologisch dieptepunt bereikt.

De monetaire autoriteiten kiezen voor deze weg van minste weerstand, mede omdat de plaatselijke kassa’s en pinautomaten door de welig tierende inflatie oververhit raken. De oorzaak achter deze hyperinflatie moet echter ook gezocht worden bij de beleidsmakers die niets doen tegen de vrije val van de Surinaamse dollar. Die heeft nu een waarde van zo’n SRD 38 per US-dollar, in feite Sf 38.000 voor een US-dollar gezien het schrappen van drie nullen bij de omschakeling van Sf naar SRD in 2004. En dan te bedenken dat voordat de landvernietigers der jaren 80 onze democratie en economie aan flarden schoten, de Surinaamse gulden (Sf) twee keer meer waard was dan de Nederlandse, en men toen voor Sf 1,80, één Amerikaanse dollar kon kopen; de Surinaamse munt is dus sindsdien 21.000 maal minder waard geworden.

Het grote probleem met de Surinaamse economie in de afgelopen vier decennia is dat we blijkbaar niets leren en tupatdrai toelaten dat ongeschoolde, betweterige revolutionairen/paarse exponenten/mislukkelingen met hun klauwvieters/krabita anu in de staatskas graaien. Maar konden regeringen in het verleden nog de paarse puinzooi herstellen, nu is de achtergelaten augiasstal van de periode 2010-2020 van vrijwel onherstelbare proporties. Gezien het lamlendig beleid van Chan/Bravo en co zijn de vooruitzichten op echt herstel sowieso somber. Het enige dat de burger kan doen is zuchten, immers efu dyeme no ben de, ati ben sa priti. Maar zelfs bij je hart luchten en uiten dat a libi kon tranga now is het tegenwoordig oppassen geblazen voor ‘Bronto-censuur’. Ronduit belachelijk.

0

Gedeeld