Voorwoord: Surispreading Suriwappies
We ontkomen er niet aan: ook dit jaar wordt de strijd tegen COVID-19 een herculestaak van lange adem. Het lukt het venijnige longvirus immers steeds weer zich ongebreideld en in allerlei nieuwe varianten over land en volk te verspreiden.
Wat de uitzichtloze coronasituatie ongetwijfeld in de hand werkt, is de laksheid waarmee velen met de coronamaatregelen omgaan. Bovendien, juist bij de huidige machthebbers, die een strak en consistent coronabeleid zouden moeten voorstaan, ontbreekt een duidelijke coronablauwdruk om de bevolking op het juiste spoor te houden. Helaas communiceren de ‘bazen’ van dit land nauwelijks en zijn ze niet bepaald beginselvast. Tijdens de afgelopen Srefidensi bijvoorbeeld, deden ze tegen alle waarschuwingen in, het coronaparool ‒ total lockdowns op nationale vrije dagen ‒ in de ijskast.
Eveneens een risico op ‘Surispreading’ vormen bepaalde ‘Suriwappies’ die zich zowaar aan het organiseren zijn. Onder hen velen die nog steeds niet in dat ‘coronading’ geloven, mond- en neuskapjes afzweren en bij hoog en bij laag beweren dat we slechts moeten vertrouwen in eigen immuniteit en osodresi. In de afgelopen periode zochten ze enkele pleinen op waar ze het volk opzweepten niet te zwichten voor ‘vaccinatiedwang’. Merkwaardig, want niemand is ooit tot coronavaccinatie gedwongen. Het is intriest dat deze bigi man nanga bigi frow als ongehoorzame kindertjes lopen te drammen en geen enkele wezenlijke oplossing aandragen voor de coronacrisis, maar die juist verergeren. Zo is er een zelfverklaard bishopje tevens Surisuperspreader die maar niet snapt dat wanneer je niets afweet van geneeskunde en de werking van vaccins, het raadzaam is je onzin voor jezelf te houden. Maar of hij eindelijk zal zwijgen en naar echte volwassenen zal luisteren? Dat mag Joost weten.