Wat Curaçao wel lukte, kreeg Suriname niet voor elkaar. Na twee nederlagen tegen Nicaragua spatte de ultieme voetbaldroom voor Suriname uiteen. Wéér geen WK! Aan de hand van bondscoach Dean Gorré moet het Surinaamse voetbal gereanimeerd worden, maar de weg is lang. De roep om voetballers uit Nederland is groter dan ooit.
Eén ding kan Dean Gorré en de zijnen bij de Surinaamse Voetbalbond (SVB) niet worden ontzegd: dankzij hen liep Suriname massaal uit en kraakte het rond de kwalificatiewedstrijden van twee maanden geleden volop en zonder cynisme voor het nationale elftal, iets wat niet per se als een vanzelfsprekendheid kan worden beschouwd. Het resultaat was echter teleurstellend, dat wel. Maar behoor je tot de ambitieuzen en hervormers, dan zie je voor de toekomst nog volop kansen voor het land dat de voedingsbodem vormde voor talloze schitterende voetballers, maar waarvan de tragiek is dat het er zelf nooit de vruchten van heeft kunnen plukken.
De realiteit van vandaag de dag is hard: na twee WK-kwalificatiewedstrijden tegen het nietige voetballand Nicaragua, is Suriname alweer uitgeschakeld voor het WK 2018 in Rusland. De uitwedstrijd werd op zondag 7 juni met 1-0 verloren, in de returnwedstrijd anderhalve week later ging Natio in een uitverkocht André Kamperveen-stadion na een snelle voorsprong uiteindelijk vrij kansloos met 1-3 ten onder. Daarmee is het project om het Surinaamse voetbal op korte termijn van een impuls te voorzien, een vroege dood gestorven. Maar de dromen voor de lange termijn zijn eigenlijk alleen maar relevanter geworden.
De achtergrond, deze maand in Parbode.
Nu populair
